VE... ŞİMDİ GÖZLERİNİZİ MONİTÖRDEN AYIRMAYIN YAZI UZUN GELDİ OKUMUCAĞIM DİYE BİR HATAYADA DÜŞMEYİN OKUYUN PİŞMAN OLMUCAKSINIZ EMİN OLUN....
----------------------------------------------------------------------------------------------
Bu Yazıyı Sonuna Kadar Bıkmadan Okuyun Eminimki Ağlıcaksınız AĞlamassanız Bilene Gözleriniz Dolucak Garantisini Veriyorum...
> ****> ****BU KADAR SEVEBİLİRMİSİNİZ!!!!
> ********>
> ************Bir otobüs durağında karşılaşmışlardı ilk kez.... Biri
> ********>
> ************tıpta okuyordu, öbürü mimarlıkta. O ilk karşılaşmadan
> ********>
> ************sonra, bir kere, bir kere, bir kere daha
> ********>
> ************karşılaşabilmek için, hep aynı saatte, aynı duraktan,
> ********>
> ************aynı otobüse bindiler. Gençtiler, çok genç...
> ********>
> ************Birbirileriyle konuşacak cesareti bulmaları biraz
> ********>
> ************zaman aldı ama sonunda başrdılar. İkisi de her sabah
> ********>
> ************otobüse bindikleri semtte oturmuyorlardı aslında.
> ********>
> ************Delikanlı arkadaşında kaldığı için o duraktan binmişti
> ********>
> ************otobüse, kız ise ablasında....
> ********>
> ************Sırf birbirilerini görebilmek için, her sabah erkenden
> ********>
> ************evlerinden çıkıp,Sehrin öbür ucundaki o durağa,
> ********>
> ************onların durağına geldiklerini, gülerek
> ********>
> ************İtiraf ettiler bir süre sonra...
> ********>
> ************Okullarını bitirince hemen evlendiler. Mutluydular hem
> ********>
> ************de çok mutlu... Bazen işsiz, bazen parasız kaldılar
> ********>
> ************ama öylesine sıkı kenetlenmişti ki yürekleri ve elleri
> ********>
> ************hiçbir şeyi umursamadılar. Ayın sonunu zoR
> ********>
> ************getirdikleri günlerde de ünlü bir doktor ve ünlü bir
> ********>
> ************mimar olduklarında da hep mutluydular. Zaman aşımına
> ********>
> ************uğrayan, alışkanlıklara yenik düşen,bankahesabında
> ********>
> ************para kalmadığı için ya da tam tersine o hesabı daha da
> ********>
> ************kabarık hale getirmek uğuruna bitip-tükeniveren
> ********>
> ************sevgilerden değildi onlarınki...
> ********>
> ************Günler günleri, yıllar yılları kovaladıkça sevgileri
> ********>
> ************de büyüdü, büyüdü... Tek eksikleri çocuklarının
> ********>
> ************olmamasıydı. Zorlu bir tedavi sürecine rağman çocuk
> ********>
> ************sahibi olmayınca, "bütün mutlulukların bizim olmasını
> ********>
> ************beklemek, bencillik olur" diyerek devam ettiler
> ********>
> ************hayatlarına. Çocuk yerine, sevgilerini büyüttüler...
> ********>
> ************"Senin için ölürüm" derdi kadın, sımsıkı sarılıp adama
> ********>
> ************ve adma"Hayır, ben senin için ölürüm" diye yanıt
> ********>
> ************verirdi hep...
> ********>
> ************Bazen eve geldiğinde, aynanın üzerinde bir not
> ********>
> ************görürdü kadın, "Bir tanem,kütüphanenin ikinci rafına
> ********>
> ************bak...." Kütüphanenin ikinci rafında başka bir not
> ********>
> ************olurdu, "Mutfaktaki masanın üzerine bak ve seni çok
> ********>
> ************sevdiğimi sakın unutma" Mutfaktaki masadan, salondaki
> ********>
> ************dolaba sevgi dolu notları okuya
> ********>
> ************Okuya koşturan kadın, sonunda kimi zaman bir demet
> ********>
> ************çiçek, kimi zaman en
> ********>
> ************Sevdiği çikolatalar, kimi zaman da pahalı armağanlarla
> ********>
> ************karşılaşırdı...
> ********>
> ************Aldığı hediyenin ne olduğu önemli değildi
> ********>
> ************zaten....Hayat ne kadar hızlı akarsa aksın, işleri ne
> ********>
> ************kadar yoğun olursa olsun hep birbirlerine ayıracak
> ********>
> ************zaman buluyorlardı bulmasına ama kırklı yaşların
> ********>
> ************ortalarına geldiklerinde, daha az çalışmaya karar
> ********>
> ************verdiler. Adam, hastaneden ayrıldı ve muayenehanesinde
> ********>
> ************hasta kabul etmeye başladı. Kadın da mimarlık bürosunu
> ********>
> ************kapadı ve sadece özel projelerde görev aldı. Artık
> ********>
> ************daha fazla beraber olabiliyorlardı. Bir gün sahilde
> ********>
> ************dolaşırken, harap durumda bir ev gördü kadın, üzerinde
> ********>
> ************"satılık" levhası asılı olan.
> ********>
> ************"Ne dersin, bu evi alalım mı?" dedi adama. "Bu
> ********>
> ************viraneyi yıktırır, harika bir ev yaparız. Projeyi
> ********>
> ************kafamda çizdim bile. Kocaman terası olan, martıları
> ********>
> ************kahvaltıya davet edeceğimiz bir deniz evi yapalım
> ********>
> ************burayı..."
> ********>
> ************"Sen istersin de ben hiç hayır diyebilirmiyim?\" diye
> ********>
> ************yanıt verdi adam. "Amerika'daki tıp kongresinden döner
> ********>
> ************dönmez ararım emlakçıyı... Kaç para olursa olsun
> ********>
> ************burası bizimdir artık...."
> ********>
> ************Sadece bir hafta ayrı kalacaklarını bildikleri halde,
> ********>
> ************ayrılmaları zor oldu adam Amerika'ya giderken. Her
> ********>
> ************gün, her saat konuştular telefonla. Gözyaşları içinde
> ********>
> ************kucaklaştılar havaalanında. Fakat birkaç gün
> ********>
> ************sonra,kocasında bir tuhaflık olduğunu fark etti kadın.
> ********>
> ************Eskisi kadar mutlu görünmüyor, konuşmaktan
> ********>
> ************kaçınıyordu. Onu neşelendirmek için, sahildeki
> ********>
> ************Evi hatırlattı ve çizdiği projeyi verdi kadın ama hiç
> ********>
> ************beklemediği bir cevap aldı: "Canım, o ev bizim
> ********>
> ************bütçemizi aşıyor. Sen en iyisi o evi unut...
> ********>
> ************"Mutsuzluk, mutluluğun tadına alışmış insanlara daha
> ********>
> ************da acı, daha da çekilmez gelir. Kadın, hiç sevmedi bu
> ********>
> ************beklenmedik misafiri. Derdini söylemesi için yalvardı
> ********>
> ************adama, "Senin için ölürüm, biliyorsun, ne olur anlat"
> ********>
> ************diye dil döktü boş yere... Yıllardır sevdiği adam,
> ********>
> ************duyarsız ve sevgisiz biriyle yer değiştirmişti sanki.
> ********>
> ************Ona ulaşmaya çalıştıkça, beton duvarlara çarpıyordu
> ********>
> ************kadın, her çarpmada daha fazla kanıyordu yüreği...
> ********>
> ************Bir gün, çocukluğunun, gençliğinin ve bütün hayatının
> ********>
> ************birlikte geçtiği arkadaşına dert yanarken, "Artık
> ********>
> ************dayanamıyorum, sana söylemek zorundayım" diye sözünü
> ********>
> ************kesti arkadaşı. "O, seni aldatıyor. İş yerimin tam
> ********>
> ************karşısındaki restoranda genç bir kadınla yemek yiyiyor
> ********>
> ************her öğlen. Sonra sarmaş dolaş biniyorlar arabaya...."
> ********>
> ************"Sus, sus çabuk, duymak istemiyorum bu yalanları" diye
> ********>
> ************bağırdı kadın.
> ********>
> ************Onca yıllık arkadaşını, kendisini kıskanmakla
> ********>
> ************suçladı....
> ********>
> ************Ertesi gün, öğle vakti o restoranın hemen karşısında
> ********>
> ************bir köşeye sindi sessizce ve peri masallarının sadece
> ********>
> ************masal olduğunu anladı... Kocasının eskiden aynı
> ********>
> ************hastanede çalıştığı genç çocuk doktorunu tanıdı hemen.
> ********>
> ************Bazen evlerinde ağırladıkları kadına nasıl sarıldığını
> ********>
> ************gördü adamın...
> ********>
> ************Akşam kocası eve gelir gelmez, bazen bağırıp, bazen
> ********>
> ************ağlayarak, bazen ona sımsıkı sarılıp bazen de
> ********>
> ************yumruklayarak haykırdı suratına her şeyi. İnkar etmedi
> ********>
> ************adam. Zamanla duyguların değişebildiği, insanların
> ********>
> ************orta yaşa geldiklerinde farklılık aradığı gibi bir
> ********>
> ************şeyler geveledi ağzında ve bavulunu alıp gitti evden.
> ********>
> ************Kapıdan çıkarken, "son bir kez kucaklamak isterim
> ********>
> ************seni" diyecek oldu ama kadın, "defol" dedi nefretle...
> ********>
> ************İlk celsede boşandılar... Modern bir aşk hikayesinin
> ********>
> ************böyle son bulmasına kimse inanamadı. Arkadaşlarının
> ********>
> ************desteğiyle ayakta kalmaya çalıştı kadın. Adamın,
> ********>
> ************sevgilisiyle birlikte Amerika'ya yerleştiğini öğrendi.
> ********>
> ************Bazen yalnız kaldığında, onu hala sevdiğini
> ********>
> ************hissedince, ağlama nöbetleri geçiriyor, aşkın yerini,
> ********>
> ************en az onun kadar yoğun bir duygu olan nefretin alması
> ********>
> ************için dua ediyordu.
> ********>
> ************Aradan bir yıl geçti... Her şeyin ilacı olduğu
> ********>
> ************söylenen zaman bile,kadının
> ********>
> ************derdine çare olamamıştı. Bir sabah, ısrarla çalan
> ********>
> ************zilin sesiyle uyandı. Kapıyı açtığında, karşısında o
> ********>
> ************kadını gördü. "Sen, buraya ne yüzle geliyorsun" diye
> ********>
> ************bağırmak istedi ama sesi çıkmadı. "Lütfen, içeri
> ********>
> ************girmeme izin ver, mutlaka konuşmamız gerekiyor." dedi
> ********>
> ************genç kadın. Kanepeye ilişti ve zor duyulan bir sesle
> ********>
> ************konuşmaya başladı:
> ********>
> ************"Hiçbir şey göründüğü gibi değil aslında. Çok üzgünüm
> ********>
> ************ama o bir saat önce öldü. Geçen yıl Amerika'daki
> ********>
> ************kongre sırasında öğrendi hastalığını ve yaklaşık bir
> ********>
> ************senelik ömrü kaldığını.Buna dayanamayacağını, hep
> ********>
> ************söylediğin gibi onunla birlikte ölmek isteyeceğini
> ********>
> ************biliyordu. Seni kendinden uzaklaştırmak için, benden
> ********>
> ************sevgilisi rolünü oynamamı istedi. Ailesine de haber
> ********>
> ************vermedi. Birlikte Amerika'ya yerleştiğimiz yalanını
> ********>
> ************yaydı. Oysa ilk karşılaştığınız otobüs durağının
> ********>
> ************karşısında bir ev tutmuştu. Tedavi görüyor ve
> ********>
> ************kurtulacağına inanıyordu ama olmadı. Gece fenalaşmış,
> ********>
> ************bakıcısı beni aradı, son anda yetiştim.
> ********>
> ************Sana bu kutuyu vermemi istedi..." Gözlerinden akan
> ********>
> ************yaşları durduramayacağını biliyordu kadın. Hemen
> ********>
> ************oracıkta ölmek istiyordu.
> ********>
> ************Eline tutuşturulan kutuyu açmayı neden sonra akıl
> ********>
> ************edebildi. İtinayla katlanmış bir sürü kağıt duruyordu
> ********>
> ************kutuda. İlk kağıtta, "Lütfen bütün notları sırayla oku
> ********>
> ************bir tanem"diyordu...
> ********>
> ************Sırayla okudu; "Seni çok sevdim", "Seni sevmekten hiç
> ********>
> ************vazgeçmedim",
> ********>
> ************"Senin için ölürüm derdin hep, doğru söylediğini
> ********>
> ************bilirdim." "Fakat benim için ölmeni istemedim" "Şimdi
> ********>
> ************bana söz vermeni istiyorum." "Benim için
> ********>
> ************yaşayacaksın, anlaştık mı?" son kağıdı eline alırken,
> ********>
> ************kutuda bir anahtar olduğunu gördü kadın... Ve son
> ********>
> ************kağıtta şunlar yazılıydı:
> ********>
> ************"Sahildeki evimizi senin çizdiğin projeye göre
> ********>
> ************yaptırdım. Kocaman terasta martılarla kahvaltı
> ********>
> ************ederken, ben hep seni izliyor olacağım...."
--- SABIRLA OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM BİR YORUMU ÇOK GÖRMEYİN ---
----------------------------------------------------------------------------------------------
Bu Yazıyı Sonuna Kadar Bıkmadan Okuyun Eminimki Ağlıcaksınız AĞlamassanız Bilene Gözleriniz Dolucak Garantisini Veriyorum...
> ****> ****BU KADAR SEVEBİLİRMİSİNİZ!!!!
> ********>
> ************Bir otobüs durağında karşılaşmışlardı ilk kez.... Biri
> ********>
> ************tıpta okuyordu, öbürü mimarlıkta. O ilk karşılaşmadan
> ********>
> ************sonra, bir kere, bir kere, bir kere daha
> ********>
> ************karşılaşabilmek için, hep aynı saatte, aynı duraktan,
> ********>
> ************aynı otobüse bindiler. Gençtiler, çok genç...
> ********>
> ************Birbirileriyle konuşacak cesareti bulmaları biraz
> ********>
> ************zaman aldı ama sonunda başrdılar. İkisi de her sabah
> ********>
> ************otobüse bindikleri semtte oturmuyorlardı aslında.
> ********>
> ************Delikanlı arkadaşında kaldığı için o duraktan binmişti
> ********>
> ************otobüse, kız ise ablasında....
> ********>
> ************Sırf birbirilerini görebilmek için, her sabah erkenden
> ********>
> ************evlerinden çıkıp,Sehrin öbür ucundaki o durağa,
> ********>
> ************onların durağına geldiklerini, gülerek
> ********>
> ************İtiraf ettiler bir süre sonra...
> ********>
> ************Okullarını bitirince hemen evlendiler. Mutluydular hem
> ********>
> ************de çok mutlu... Bazen işsiz, bazen parasız kaldılar
> ********>
> ************ama öylesine sıkı kenetlenmişti ki yürekleri ve elleri
> ********>
> ************hiçbir şeyi umursamadılar. Ayın sonunu zoR
> ********>
> ************getirdikleri günlerde de ünlü bir doktor ve ünlü bir
> ********>
> ************mimar olduklarında da hep mutluydular. Zaman aşımına
> ********>
> ************uğrayan, alışkanlıklara yenik düşen,bankahesabında
> ********>
> ************para kalmadığı için ya da tam tersine o hesabı daha da
> ********>
> ************kabarık hale getirmek uğuruna bitip-tükeniveren
> ********>
> ************sevgilerden değildi onlarınki...
> ********>
> ************Günler günleri, yıllar yılları kovaladıkça sevgileri
> ********>
> ************de büyüdü, büyüdü... Tek eksikleri çocuklarının
> ********>
> ************olmamasıydı. Zorlu bir tedavi sürecine rağman çocuk
> ********>
> ************sahibi olmayınca, "bütün mutlulukların bizim olmasını
> ********>
> ************beklemek, bencillik olur" diyerek devam ettiler
> ********>
> ************hayatlarına. Çocuk yerine, sevgilerini büyüttüler...
> ********>
> ************"Senin için ölürüm" derdi kadın, sımsıkı sarılıp adama
> ********>
> ************ve adma"Hayır, ben senin için ölürüm" diye yanıt
> ********>
> ************verirdi hep...
> ********>
> ************Bazen eve geldiğinde, aynanın üzerinde bir not
> ********>
> ************görürdü kadın, "Bir tanem,kütüphanenin ikinci rafına
> ********>
> ************bak...." Kütüphanenin ikinci rafında başka bir not
> ********>
> ************olurdu, "Mutfaktaki masanın üzerine bak ve seni çok
> ********>
> ************sevdiğimi sakın unutma" Mutfaktaki masadan, salondaki
> ********>
> ************dolaba sevgi dolu notları okuya
> ********>
> ************Okuya koşturan kadın, sonunda kimi zaman bir demet
> ********>
> ************çiçek, kimi zaman en
> ********>
> ************Sevdiği çikolatalar, kimi zaman da pahalı armağanlarla
> ********>
> ************karşılaşırdı...
> ********>
> ************Aldığı hediyenin ne olduğu önemli değildi
> ********>
> ************zaten....Hayat ne kadar hızlı akarsa aksın, işleri ne
> ********>
> ************kadar yoğun olursa olsun hep birbirlerine ayıracak
> ********>
> ************zaman buluyorlardı bulmasına ama kırklı yaşların
> ********>
> ************ortalarına geldiklerinde, daha az çalışmaya karar
> ********>
> ************verdiler. Adam, hastaneden ayrıldı ve muayenehanesinde
> ********>
> ************hasta kabul etmeye başladı. Kadın da mimarlık bürosunu
> ********>
> ************kapadı ve sadece özel projelerde görev aldı. Artık
> ********>
> ************daha fazla beraber olabiliyorlardı. Bir gün sahilde
> ********>
> ************dolaşırken, harap durumda bir ev gördü kadın, üzerinde
> ********>
> ************"satılık" levhası asılı olan.
> ********>
> ************"Ne dersin, bu evi alalım mı?" dedi adama. "Bu
> ********>
> ************viraneyi yıktırır, harika bir ev yaparız. Projeyi
> ********>
> ************kafamda çizdim bile. Kocaman terası olan, martıları
> ********>
> ************kahvaltıya davet edeceğimiz bir deniz evi yapalım
> ********>
> ************burayı..."
> ********>
> ************"Sen istersin de ben hiç hayır diyebilirmiyim?\" diye
> ********>
> ************yanıt verdi adam. "Amerika'daki tıp kongresinden döner
> ********>
> ************dönmez ararım emlakçıyı... Kaç para olursa olsun
> ********>
> ************burası bizimdir artık...."
> ********>
> ************Sadece bir hafta ayrı kalacaklarını bildikleri halde,
> ********>
> ************ayrılmaları zor oldu adam Amerika'ya giderken. Her
> ********>
> ************gün, her saat konuştular telefonla. Gözyaşları içinde
> ********>
> ************kucaklaştılar havaalanında. Fakat birkaç gün
> ********>
> ************sonra,kocasında bir tuhaflık olduğunu fark etti kadın.
> ********>
> ************Eskisi kadar mutlu görünmüyor, konuşmaktan
> ********>
> ************kaçınıyordu. Onu neşelendirmek için, sahildeki
> ********>
> ************Evi hatırlattı ve çizdiği projeyi verdi kadın ama hiç
> ********>
> ************beklemediği bir cevap aldı: "Canım, o ev bizim
> ********>
> ************bütçemizi aşıyor. Sen en iyisi o evi unut...
> ********>
> ************"Mutsuzluk, mutluluğun tadına alışmış insanlara daha
> ********>
> ************da acı, daha da çekilmez gelir. Kadın, hiç sevmedi bu
> ********>
> ************beklenmedik misafiri. Derdini söylemesi için yalvardı
> ********>
> ************adama, "Senin için ölürüm, biliyorsun, ne olur anlat"
> ********>
> ************diye dil döktü boş yere... Yıllardır sevdiği adam,
> ********>
> ************duyarsız ve sevgisiz biriyle yer değiştirmişti sanki.
> ********>
> ************Ona ulaşmaya çalıştıkça, beton duvarlara çarpıyordu
> ********>
> ************kadın, her çarpmada daha fazla kanıyordu yüreği...
> ********>
> ************Bir gün, çocukluğunun, gençliğinin ve bütün hayatının
> ********>
> ************birlikte geçtiği arkadaşına dert yanarken, "Artık
> ********>
> ************dayanamıyorum, sana söylemek zorundayım" diye sözünü
> ********>
> ************kesti arkadaşı. "O, seni aldatıyor. İş yerimin tam
> ********>
> ************karşısındaki restoranda genç bir kadınla yemek yiyiyor
> ********>
> ************her öğlen. Sonra sarmaş dolaş biniyorlar arabaya...."
> ********>
> ************"Sus, sus çabuk, duymak istemiyorum bu yalanları" diye
> ********>
> ************bağırdı kadın.
> ********>
> ************Onca yıllık arkadaşını, kendisini kıskanmakla
> ********>
> ************suçladı....
> ********>
> ************Ertesi gün, öğle vakti o restoranın hemen karşısında
> ********>
> ************bir köşeye sindi sessizce ve peri masallarının sadece
> ********>
> ************masal olduğunu anladı... Kocasının eskiden aynı
> ********>
> ************hastanede çalıştığı genç çocuk doktorunu tanıdı hemen.
> ********>
> ************Bazen evlerinde ağırladıkları kadına nasıl sarıldığını
> ********>
> ************gördü adamın...
> ********>
> ************Akşam kocası eve gelir gelmez, bazen bağırıp, bazen
> ********>
> ************ağlayarak, bazen ona sımsıkı sarılıp bazen de
> ********>
> ************yumruklayarak haykırdı suratına her şeyi. İnkar etmedi
> ********>
> ************adam. Zamanla duyguların değişebildiği, insanların
> ********>
> ************orta yaşa geldiklerinde farklılık aradığı gibi bir
> ********>
> ************şeyler geveledi ağzında ve bavulunu alıp gitti evden.
> ********>
> ************Kapıdan çıkarken, "son bir kez kucaklamak isterim
> ********>
> ************seni" diyecek oldu ama kadın, "defol" dedi nefretle...
> ********>
> ************İlk celsede boşandılar... Modern bir aşk hikayesinin
> ********>
> ************böyle son bulmasına kimse inanamadı. Arkadaşlarının
> ********>
> ************desteğiyle ayakta kalmaya çalıştı kadın. Adamın,
> ********>
> ************sevgilisiyle birlikte Amerika'ya yerleştiğini öğrendi.
> ********>
> ************Bazen yalnız kaldığında, onu hala sevdiğini
> ********>
> ************hissedince, ağlama nöbetleri geçiriyor, aşkın yerini,
> ********>
> ************en az onun kadar yoğun bir duygu olan nefretin alması
> ********>
> ************için dua ediyordu.
> ********>
> ************Aradan bir yıl geçti... Her şeyin ilacı olduğu
> ********>
> ************söylenen zaman bile,kadının
> ********>
> ************derdine çare olamamıştı. Bir sabah, ısrarla çalan
> ********>
> ************zilin sesiyle uyandı. Kapıyı açtığında, karşısında o
> ********>
> ************kadını gördü. "Sen, buraya ne yüzle geliyorsun" diye
> ********>
> ************bağırmak istedi ama sesi çıkmadı. "Lütfen, içeri
> ********>
> ************girmeme izin ver, mutlaka konuşmamız gerekiyor." dedi
> ********>
> ************genç kadın. Kanepeye ilişti ve zor duyulan bir sesle
> ********>
> ************konuşmaya başladı:
> ********>
> ************"Hiçbir şey göründüğü gibi değil aslında. Çok üzgünüm
> ********>
> ************ama o bir saat önce öldü. Geçen yıl Amerika'daki
> ********>
> ************kongre sırasında öğrendi hastalığını ve yaklaşık bir
> ********>
> ************senelik ömrü kaldığını.Buna dayanamayacağını, hep
> ********>
> ************söylediğin gibi onunla birlikte ölmek isteyeceğini
> ********>
> ************biliyordu. Seni kendinden uzaklaştırmak için, benden
> ********>
> ************sevgilisi rolünü oynamamı istedi. Ailesine de haber
> ********>
> ************vermedi. Birlikte Amerika'ya yerleştiğimiz yalanını
> ********>
> ************yaydı. Oysa ilk karşılaştığınız otobüs durağının
> ********>
> ************karşısında bir ev tutmuştu. Tedavi görüyor ve
> ********>
> ************kurtulacağına inanıyordu ama olmadı. Gece fenalaşmış,
> ********>
> ************bakıcısı beni aradı, son anda yetiştim.
> ********>
> ************Sana bu kutuyu vermemi istedi..." Gözlerinden akan
> ********>
> ************yaşları durduramayacağını biliyordu kadın. Hemen
> ********>
> ************oracıkta ölmek istiyordu.
> ********>
> ************Eline tutuşturulan kutuyu açmayı neden sonra akıl
> ********>
> ************edebildi. İtinayla katlanmış bir sürü kağıt duruyordu
> ********>
> ************kutuda. İlk kağıtta, "Lütfen bütün notları sırayla oku
> ********>
> ************bir tanem"diyordu...
> ********>
> ************Sırayla okudu; "Seni çok sevdim", "Seni sevmekten hiç
> ********>
> ************vazgeçmedim",
> ********>
> ************"Senin için ölürüm derdin hep, doğru söylediğini
> ********>
> ************bilirdim." "Fakat benim için ölmeni istemedim" "Şimdi
> ********>
> ************bana söz vermeni istiyorum." "Benim için
> ********>
> ************yaşayacaksın, anlaştık mı?" son kağıdı eline alırken,
> ********>
> ************kutuda bir anahtar olduğunu gördü kadın... Ve son
> ********>
> ************kağıtta şunlar yazılıydı:
> ********>
> ************"Sahildeki evimizi senin çizdiğin projeye göre
> ********>
> ************yaptırdım. Kocaman terasta martılarla kahvaltı
> ********>
> ************ederken, ben hep seni izliyor olacağım...."
--- SABIRLA OKUDUĞUNUZ İÇİN TEŞEKKÜR EDERİM BİR YORUMU ÇOK GÖRMEYİN ---