Aşk Mektupları

Senin gidişini biLe sevdim
Her şeyin nedeni var aslında. Seni tanımamın da, sana aşık olmamın da. Her şeyin bir nedeni vardı. Ama gidişinin bir nedeni yoktu işte. Beni terketmenin, benimle kurduğun bütün hayallerinden vazgeçip başkasının olmanın.

Belki de sevmemiştin beni benim seni sevdiğim kadar. Kim bilir, ben sadece seviyorsun sanmıştım. Belki de yetmemişti sevgim sana. Ya da fazla gelmişti bu aşk senin küçücük yüreğine. Benim kocaman yüreğimin en büyük parçası sen iken, senin kalbine sığmaz olmuştu benim sevgim.

Belki de korktun beni sevmekten, benim sevgimden. Bitmek bilmeyen hayranlığımdan. Oysa ben seni tek hayalim, tek sebebim görüyordum. Haklıydın, herkes kaldıramazdı o kadar sevilmeyi.


Her zaman hırçın biriydim ben. Aşklarım da, nefretlerim de o kadar coşkun olurdu. Hep severdim seni. Kızsam da, gülsem de, ağlasam da severdim. Kırılırdım, ama tamir ederdim o kırıkları. Sen bir daha kırardın kalbimi.

Şimdi gittin öyle mi? Beni sensiz bıraktın. Başka bir şehire, başka bir hayata gittin. Vazgeçtiysen benden, tutamam seni, ”Kal!” diyemem sana. İçimde kopartırım sessiz fırtınamı. Yaşarım içimde bu fırtınayı.

Sen içime öyle bir kazındın ki silip atamam öylece. Aslında seninle yaşanan acılar da güzeldi. Senin verdiğin acının bile güzelliği vardı.

Sana kızgın değilim. Bana böylesi duygular yaşatan, hayatımın en güzel günlerini veren birine kızamam ki. Hem aşk her halinle sevmek değil midir?

Ben senin gidişini bile seviyorum! Mutlu ol!

..Karşılıksız sevmek..
Bir umutla cıkarsın yola önüne engeller çıkar… Şarkılar dinlersin, şiirler yazarsın ama nafile hiç biri başlayamamış bir sevginin avuntusu olamaz... Sonra düşünürsün neden olmadı neden? Hep ben mi dersin oysaki etrafına baktıgında senin gibi bir çok insan vardır. Bitti artık buraya kadar artık dersin onu görmek bile istemiyorum dersin ama bu da kendine söz verdigin bi yalandır... Ne zaman ki bir odada yalnız kalsan hemen aklına o gelir ve oturur düşünürsün acaba olsaydı nasıl olcaktı?

Gece olunca rüyanda onu görürsün sabah onunla uyanırsın ve bir kere daha hayata lanet edersin senin olmadıgı için! Ama ne zaman ki onu görsen ya da geldigini fark etsen elin ayagına dolaşır çünkü sevmişsindir bi kere, ne kadar da olmasa da baslamasa da onu görünce kalp atışlarının hızlanmasına ne sen engel olabilirsin ne de baska biri...

O hep vardır senin hayatında? Teselli etmeye çaılırsın kendini, iyiki de olmadı türünden laflar edersin ama bunlarda içini acıtmaktan başka bi işe yaramaz...

İşte böyledir karşılıksız sevmek... Gecen gündüzünle birleşir, uyumak sana uzak bir kavram olur. Sen atmışsındır ilk adımı ama o elini uzatmamıştır sana... Eger ki hala seviyorsan beklemekten baska çaren yoktur...

Dünki Çocuk Değilim Artık
Biraz yorgun, biraz kırgınım... Giden yolunu kalan yerini bilsin artık. Gidişinle bitirdin herşeyi. Sende bi anda herkez gibi oldun. Anlamsız ve amaçsız... Küçüktüm henüz.. Aşkı bilmiyordum. Ama koruyamıyordum kendimi korkuyorudm...

Bana aşkı, yaşamayı,heyecanı, korkuyu sen öğrettin. Teşekkür ederim herşey için. Ama yoksun... Gittin... Bana karanlığın ne demek olduğunu henüz öğretmeden bütün ışıklarımı söndürdün. Artık öğrendim ama ne fayda? Gökyüzü güneş olsa ben karanlıktayım...

"Sende mi?_" demicem. Çünkü sende hayatıma giren bir kaç erkekten biriydin sadece...Gitmen en iyisiydi belkide...

(hayatıma giren herekese yaşanmış herşeye teşekkürler sayenizde
büyüyorum...)

İkimizinde Önce Önce Kısa Süreli İlişkimiz Vardı. Tanışmamıza Kader mi Denir Tesadüf mü denir Bilmiyorum.
Bir Gün Akşam Otururken Karşı Komşuya Geçmiştim Orada İlkokuldan Sınıf Arkadaşım Varmış. Oda Oraya Misafirliğe Gelmiş . O Bilgisayar Başındaydı Bende Yanına Geçtim
Canım sıkkındı . Msn açıktı Ve O arada Birbirimizi Tanıdık Daha Sonrada Birbirimizin MSN
Adreslerimizi Aldık .Sonra ara ara MSN de Konuşur Olduk. Ve Şimdiye Kadar Hiç KANKAM olmamıştı Özellikle Erkek Kankam Olmamıştı Ve Bana Kanka Demeye başlamıştı Ve İlk defa . kankam olmuştu Ve 3 Ay kadar Kankalık Dönemimiz Sürdü
Ve Haziranda Verdiğim 5 dakikalık kararla ona ilişkisinde ciddi olup olmadığını sordum
O da şaşırdı ve ciddi olacağını söyledi.
Birbirimizi ilk Webcam’da Görmüştük yüzyüze hiç görmemiştik 2 gün sonra birbirimizi görmeye karar vermiştik O Gün Çok heyecanlıydım ve gördüğümde utanıyordum heyecan vardı görüştük konuştuk ve elimi tuttu çok heyecanlanmıştım.
Tabi ilk günlerdeki sevgi değildi yeni bir başlangıç ve hoşlantıydı ve bu gittikçe aşka sevgiye döndü 4 güne anneme açıkladım anlattım O da annesine anlattı .
Sonra gelecekle ilgili Planlar Kurmaya başladık Bazı Engeller çıktı karşımıza ama Ayrılmadık İlişkimiz 1 aylıkken bile birbirimiz için ağlar olduk Onun ailesi hepsi beni tanıyor ve seviyor
Annemde onu çok seviyor Şu anda 2 Yıllık ilişkimiz Haziranda 3 seneye gireceğiz İNŞALLAH . Ben bu sene Üniversiteye o da Askere gidecek İşte bizim hikayemiz böyle Kankalıktan Aşka Dönüştü Onunla çok mutluyum iyiki o gün o Kararı vermişim . İkimizinde Önce Önce Kısa Süreli İlişkimiz Vardı. Tanışmamıza Kader mi Denir Tesadüf mü denir Bilmiyorum.
Bir Gün Akşam Otururken Karşı Komşuya Geçmiştim Orada İlkokuldan Sınıf Arkadaşım Varmış. Oda Oraya Misafirliğe Gelmiş . O Bilgisayar Başındaydı Bende Yanına Geçtim
Canım sıkkındı . Msn açıktı Ve O arada Birbirimizi Tanıdık Daha Sonrada Birbirimizin MSN
Adreslerimizi Aldık .Sonra ara ara MSN de Konuşur Olduk. Ve Şimdiye Kadar Hiç KANKAM olmamıştı Özellikle Erkek Kankam Olmamıştı Ve Bana Kanka Demeye başlamıştı Ve İlk defa . kankam olmuştu Ve 3 Ay kadar Kankalık Dönemimiz Sürdü
Ve Haziranda Verdiğim 5 dakikalık kararla ona ilişkisinde ciddi olup olmadığını sordum
O da şaşırdı ve ciddi olacağını söyledi.
Birbirimizi ilk Webcam’da Görmüştük yüzyüze hiç görmemiştik 2 gün sonra birbirimizi görmeye karar vermiştik O Gün Çok heyecanlıydım ve gördüğümde utanıyordum heyecan vardı görüştük konuştuk ve elimi tuttu çok heyecanlanmıştım.
Tabi ilk günlerdeki sevgi değildi yeni bir başlangıç ve hoşlantıydı ve bu gittikçe aşka sevgiye döndü 4 güne anneme açıkladım anlattım O da annesine anlattı .
Sonra gelecekle ilgili Planlar Kurmaya başladık Bazı Engeller çıktı karşımıza ama Ayrılmadık İlişkimiz 1 aylıkken bile birbirimiz için ağlar olduk Onun ailesi hepsi beni tanıyor ve seviyor
Annemde onu çok seviyor Şu anda 2 Yıllık ilişkimiz Haziranda 3 seneye gireceğiz İNŞALLAH . Ben bu sene Üniversiteye o da Askere gidecek İşte bizim hikayemiz böyle Kankalıktan Aşka Dönüştü Onunla çok mutluyum iyiki o gün o Kararı vermişim .

Büyümeen çocuk

Öyle tutkunum ki sana ..Nereye çevirsem gözlerimi seni düsünüyor ruhum..Bir sarkı meleodisi kulaklarıma gelse " sen " diye icime bir ates düsüyor alaz gibi..Sabah isyerimde ctigim cayda bile senden birseyler var..Yazmak isteyip de karakalemimle ajandalarımda biriktiridigim satırlarda bile sen varsın..neden öyle seni seviyorum diye sorarsan bana..Sen bana; yalnızlıgın ucurumundaki son dalın en güzel tomurcugunu gösterdin..Kalın perdelerin günese kapalıyken umutlarınla yeni bir sayfa actın..Dilimde hayata isyanlar varken simdilerde sadece iki kelime var .." seni seviyorum" her kaldırımda yalnızlıgımın yüklerini diger bir sokaga tasırken seninle ben mutlulukların en güzelini tasıyorum şimdilerde ..her adımım sevgiye dair..her nefes mutlululuga ait..Sabah sahilinden kanatlanan her martıya seni anlattım..Gecede parlayan yıldızlara senin gözbebeklerini anlattım..Anladıkca yeniden asık oldum sana..Sevdikce seni sana tutuldum..Geceleri sevmezdim senden önceleri..Simdi geceyi seviyorum .kabuslarından uyanan bu beden simdilerde senin tatlı rüyalarında..Mutluyum eger yasarken mutluysa gözbebeklerin..ve yıldız misali parlıyorsa gözbebeklerin ici..Mutlulugun adı yoksa eger kalbinde..Sana mutlulukların en güzelinin ismini, baharda acan tüm ciceklerin sevgini veriyorum..Can degil mi bu sevdikce yasamak ister..Bir kök degil mi en deli rüzgarda agacı hayata baglayan.İşte sende öylesin..Seni nefes diye cektikce icime seni seviyorum delice..Renk renk umutlarımdan bez ucurtmalar yapıp tahtalarına senin ve kendimin ismimin basharfeerini yazıyorum..Cocuklar gibiyim sevince..Sen demez miydin sen benim " büyümeyen cocugumsun " diye..Evet ben senin kalbinde her zaman senin sevginle büyümeyen cocugunum..Hayatın en zor zamanımda seninle mutlulukları yeniden ögreniyorum..Yazmayı bırakıp köşesine cekilmis bir avareyken seninle yazıyorum yeniden mutluluklarımı beyaz satırlara..Yazdıkca huzur buluyorum..Gözlerin hatırladıkca sanki denizin kenarında cıplak ayaklarınla gecen gemileri izler gibi huzur doluyum..Esen rüzgarda saclarını hatırladıkca o saclarında dalgalanmak istiyorum..Seni sevmek hayatın en anlamlı kelimesi belki de..Farklılıkların arasında seninle mutlulukların tüm renkleri bir anda yasabilmek..Yaşamak icin sevgi gerekse eger ben seni seviyorum..Büyümeyen bir cocugun kücük yüreginde sana olan büyük sevdayı yaşayan ölümsüz aşkın tek sahibi SEN ..Aşk degil mi sevdigini görünce ellerin sessiz terlemesi..gözgöze geldiginde utangac bakıslar..ve telefonda sesini duydugunda sesinin titremesi, gözlerini gördügünde bir an kalbinin hızlı hızlı atması..İşte seni severken bunları yasıyorum..Her an seni düsünüp seninle mutluluklara kosuyorsa bu yüregim demek ki bu büyümeyen cocuk senin sevginde yasıyor..Seni seviyorum Bebegim

Büyümeyen Cocuktan " Bebişine "

BİNMEDİĞİM HİÇ BIR OTOBUS,BEKLEMEDIGIM HIC BIR DURAK KALMADI BU SEHIRDE. GITTIKCE AZALIYOR HAYAT NEYI ERKEN YAŞADIYSAM HEP ONA GEC KALIYORUM.SANA GÖÇÜYORUM HER SONBAR.YOLLARIN CIKMIYOR ASKIMA UNUTTUĞUN YAGMURLARIN ADI SAKLIMDA SENİ İÇİMDEN TERKEDIYORUM.SUSMAKTAN YORULDUM KUŞLAR VE ŞARKILAR BU SEHRİ TERK EDELI BERI EFKAR DEMLİYORUM GÖZLERIMDE.YAŞLARIMI YANAĞIMA VARMADAN ÖLDÜRÜYORUM.TAM SANCAGIMDAN YARALIYORUM KENDİMİ. ALNINI YÜREGİNE DAYADIĞIN GÜNE BAKIP SENI ICIMDEN TERKEDIYORUM.NE UNUTACAK KADAR NEFRET ETTİM,NE HATIRLAYACAK KADAR SEVDIM, YIKIK BI DUVAR KADAR GIBI PİŞMAN DEGİLSİN BILIYORUM.BENI HEP BULMAMAK ICIN ARADIN.YANILGILDIN,YANDIGINDIN,YANGINDIN.SENSİZLİĞ E YENİLMEK SANA YENİLMEKDEN ZOR OLSADA ARDINDA BİRSÜRÜ İZLER BIRAKARAK SENI İÇİMDEN TERK EDIYORUM.SIMDI İÇİMİZDE ÖLDÜRÜLECEK BIR ANI BİLE BULAMAYAN İKİ YARIM KALDIK TAMAMLAYAMADIK BIZI ELINDEN TUTMADIN YANLIZLIGIMIN.SACLARIMIDA UZAKLARINA GÖMDÜN İÇİMİN MAVİSİ SENİN OKYANUSUNU DAGITIR AL GERI VERIYORUM.KİLİTLERİ HEP YANLIS KAPILARA VURDUN.DEVRİLMİS VAGONLARA DÖNERKEN GÖZLERİM SANA BENSİZLİĞİ TERKEDIYORUM.YARİME UZANMAYAN BÜTÜN DALLARIM KIRILSIN DEMİSTİN ASK İÇİNDE DOĞMUŞSA NEREYE KAÇABILIRDIN.NE TUHAF DEMI İÇİMİ ACİTANDA DA SENDIN ACIMI DINDIRECEK OLANDA YA ÖLDÜR BENI DEDIM YADA GİT BENDEN.İÇİ BULANIK BIR SEVDANIN UCUNDA SENI KAYBETTIM.ALDIRMADIN ALDIRMALARIMA BI GECEDE YAKIP YARİNİ ŞAFAKLARA SATTIN İHANETİNİ KÜLÜME BASANLAR BİLE UTANDI YAPTIGINDAN İŞTE SOLUK BIR ÖMRÜN SON NEFESI BENDEN ICIMDEN TERKEDIYORUM SENİİ

Sana yorgunluğu gözlerinden okunan bir bünyeyle geleceğim. çokça yıpratılmış, çokça aldatılmış, çokça kandırılmış, çocukluğu elinden alınmış bir halde olacağım büyük ihtimalle ellerinden tuttuğumda. ama acılarımdan kurtulmuş, sıyrılmış, mavi bakışlarımı geride bırakmış, umudum diyebilecek kadar yürekli olabileceğim sana dokunabildiğimde. böyle olmadan seni bulmayacağım inan bana. tertemiz geleceğim sana, daha çok alışmış olacağım ama hiç bir kırıntı kalmayacak geçmişime dair. aklım sen olacaksın.

sen de böyle olacaksın değil mi?

tertemiz hayaller kuracağım sana, daha önce kimse için hayal edilmemiş, kimsenin kulağına fısıldanmamış olacaklar. bu şehri güzel kılacağım gözümde, seninle olduğum yeri cennet yapmaya çabalayacağım. sokaklarına adımlarımızı kazıyacağımız bu şehri senin için seveceğim belki. elele dolaşacağız bu sokaklarda, yan yana yürüyeceğiz, omuzlarımız böyle aynı hizada olacak. kıvırcık saçların rüzgarda uçuşurken gökyüzünü sevimli kılarken, seveceğim ben bu şehri senin için. vazgeçmeyeceğim hayallerimden ama. yine gideceğim bu lanet şehirden. kaçacağım. belki beraber gideceğiz.

yanyana oturacağız bir otobüs koltuğunda, omzuma yaslayacaksın başını, koluma gireceksin usulsa. ben saçlarını soluyacağım, doy(a)mayacağım kokuna. seyredeceğim otobüs camına düşen suretimizi, belki ağlayacağım sen uyurken. farketmediğin göz yaşlarımı saçlarına bulaştıracağım. ne çok özlemişim seni diyeceğim, duymayacaksın. nefes alışverişlerini seyredeceğim, senin için dualar edeceğim. bizim için dualar edeceğim. sarılacağım sıkıca. bir şehirden bir şehire kaçarken, keşfedeceğim aşkın kaybettiğim yollarını. seninle yeni yollar keşfedeceğim, umutlarımı yeşerteceğim. kaybettiğim çocukluğumun kırıntılarını bulacağım belki de. çocuk olacağım. çocuk..

sen de benim gibi düşüneceksin değil mi umudum?

herşeyin güzel olmasını hayal ediyorum. hep kaybettim ben. korkuyorum bu yüzden, güzel düşünmek istiyorum. güzel olacağını hayal ediyorum, güzel olacağını hissediyorum, umut ediyorum. güzel olmalı herşey, inanmak istiyorum buna. sen de, sen de istiyorsun değil mi bunu?

bu mektubu okuyacağın gün gelecek, ne zaman bilmiyorum. belki çok uzun bir zaman sonra.. ala gelecek. inanıyorum.

sana tertemiz geleceğim dediğim gibi, sadece sana ait olacağım. temizlenmiş olacağım tüm geçmişimin kirinden pasından. kalbimin üzerinde parmak izleri olmayacak. ellerine bırakacağım, seyredeceğim sonra, sen de, sen de ki tekinin yanına koyacaksın onu.

koyacaksın değil mi?

umutsun sen, her daim içimde olacaksın. kaybetmeyeceğim seni. kaybolmayacaksın.

ben kaybolsam bile.. var olacaksın..

Dün bir şiir daha yazdım senin için.
Önce tuttum karşıma oturttum seni,
konuşturdum, güldürdüm, ağlattım.

Her halin hoşuma gidiyordu.
Kadındın, ama önce insandın.
Güzeldin, ama önce iyiydin.
Elbette seni yazacaktım, senin için yazacaktım.
Bana ”çok yazıyorsun” diyorlar.
Bir insana ‘’sen çok yaşıyorsun, öl artık!” denir mi?

Benim yaşamam ve şiirim birbirinden ayrı şeyler değil ki!
Yaşarken şairliğimi yaşıyorum ben.
Yürürken, konuşurken, sevişirken hep şairliğimin içindeyim, o da benim içimde.
Birbirimizi tamamlıyoruz durmadan.

Sen hiç denize baktığın zaman bir orman gördün mü?
Dağların gökyüzüne en yakın olduğu yerde yeraltı nehirlerini düşündün mü hiç?
Öpüşürken, sevişirken açların, yoksulların yüreği çarptı mı sende?
Güldüğün zaman Afrika`da isimsiz bir zenciyi hatırlayıp, onun büyük acısını duydun mu derinden?

Senin o güzel gözlerin bende yalnız seni görüyor.
Seviyorsan beni seviyorsun, beni istiyorsun benden.
Oysaki ben sende bütün insanlığı, güzelliği seviyorum.
Al gözlerimi de kendine bir benim gözlerimle bak.
Gör, ne kadar erişilmez, ne kadar yüce olduğunu.
Her maddenin bir atomu olduğu gibi bir şiiriyeti de vardır.
Bilgin atomu parçalayan, sanatçı ise şiiriyeti bulan, işleyen ve onu sanat haline getiren insandır.
Şiir bir köprüdür madde ile ruh arasında. Şiir güzelliğin en yoğun ifadesidir ve nefes alışıdır duygularımızın.
Atom gücü, elektik gücü gibi bir de şiir gücü vardır dünyada.
Sanatçı bu gücü ellerinde tutan kimsedir işte. Onu şiir, müzik,
heykel ve resim haline getiren mutlu kişidir o..

Her zaman, her yerde söylemişimdir. ”Hayatımdan şairliğimi çıkarırsanız geriye önemli bir şey kalmaz” diye. Yazmamı bana çok görmeyin….
____________________

eski sevgilim;

nerelerdesin, ne yaparsın, bu gece mutlu musun, karnın doydu mu, yoksa , yoksa zengin mi oldun?

çocukların var mı, kirada mısın, inanmam kim derse desin “ev sahibi oldu” diye...

bir bahçen var mı, ya da en azından o özlediğin çiçeklerin açtığı bir küçük, küçücük balkonun...

hala bezelyeden nefret ediyor musun ve zevkten geberiyor musun bir kızarmış mantar soslu biftek için?

eski sevgilim, hala akşamüstlerini seviyor musun, ışıkları yakmadan karanlıkta bakıyor musun ufuklara, elinde bir kalem çiziktiriyor musun kağıda adını sanını bilmediğin kadınların gizemli suratlarını?

yoksa o nefret ettiğin işyerlerinden birinde mi çalışıyorsun, tuvalette patronuna gizli küfürler savurarak, sinirlenince hala burnunu çekip duruyor musun?

eski sevgilim,ah benim eski, çok eski sevgilim...

sabahları telefonda , “uykum kaçtı, dün gece hiç uyuyamadım” diye yalan söylüyor musun çatallı sesinle arkadaşlarına, tüm tv programlarını gün ışıyana dek seyrettikten sonra? tembelim benim, bir zamanlar benim olan tembelim.

hala, okumadığın kitapları okumuş, görmediğin filmleri görmüş gibi yapıp, dergi özetlerinden dahiyane düşünceler üretiyor musun, çapkın gülüşlerinle...

çapkın gülüşlerin dedim de, temizlikçi kadınlardan komşu teyzelere , köşe başı bakkallarından banka müdirelerine cömertçe sunduğun o mutluluk dolu , çapkın gülüşlerin; seni unutulmaz kılan o ışıltılı bembeyaz dişlerin ve içinde binlerce havai fişeğinin dolaştığı gözlerin onlardan ne haber?

“iki üçünü çektirdim, gözlerim de artık yakından göremiyor, gözlük aldım, bir buçuk” deme, inanmam, daha doğrusu kıyamam sana, ve hayallerime, yapma tatlım...

benim eski, eski, çok eski sevgilim ...

sana neler söylesem...

gün batımını seyrettiğimiz sokak ağızlarındaki kayıkhaneler yıkıldı gitti, birlikte ders çalışır gibi yapıp bakıştığımız, masa altlarında el ele tutuştuğumuz çayhaneler de...

hep yürüdüğümüz o yol var ya, şimdi kentin en işlek yollarından biri oldu, 13 numaralı otobüs bile yok galiba...

doğrusunu istersen ben de uzun zamandır otobüse binmedim, otobüsler de o otobüsler değil, hepsi reklamlarla donandı, bizim hiç bilmediğimiz...güya biz hızlı yaşardık değil mi, seninle bir kez bile hamburger yemedik oysa, ne de bir başkasını su yeni moda hızlı tıkınmalardan...

olsun...

ben seninle buluşmaya gelirken çok hızlıydım, sen de öyle... en çok ben mi seni bekledim, yoksa sen mi beni? bana hep sanki ben okka altına gitmişim gibi geliyor, sanırım bunu annemden ve anneannemden ve belki de büyük anneannemden öğrendim. fark etmez, kim kimi daha çok beklemiş, sence?

onu bunu bırak, çatlıyorum meraktan, gerçekten, ne yapıyorsun, benim gibi düşünüyor musun?

aklından geçiyor muyum, arada bir de olsa, dünyada en çok bunu merak ediyorum...

yok huzursuz olma, mutsuz değilim, ama yalnızca bilmek istedim, seni ve neler yaptığını...

eski, çok eski sevgilim , beni hatırla, uzaktan da olsa bir merhaba yolla. ..

bir ağacın gövdesine dokun, bir boşalmış bardağı sıkıca tut, bir filmde durduk yere gözlerin yaşarsın, hani olur ya bir de şiir duyarsan aşk için yazılmış...

beni hatırla...

sana kapı arasından bir küçük merhaba, fısıltıyla...

nasılsın?