Anasayfa
sana hasret geçen onca aydan sonra dayanamayıp sarıldım telefona...
-bensiz mutlumusun?
-bilmiyorum
-dayanamıyorm bu kdar yetmzmi?
-yarın buluşalım mı?
ertesi gün ellerin ellerimde gözlerin
gözlerimdeydi.binbir ümitle geldim son şanstı bu aşka
verdiğim..nerden bilebilirdim çoktan bittiqini, sevqinin
tükendiqini aslında hiç sevemediqini nerden bilirdim.
içimdeki ateşi söndürmek için ayrılık cümleleri kurdun ardı ardına,
-alıştım yokluquna.. dedin sonra...
-senin için bir hatamıydım? diye sordum.başını önüne eqdin sakladın benden cenneti vadeden qözlerini..
-zaman kaybıydı.. dedin usulca titreyen sesinle..
YIKILDIM..
ayaqa kalktım kolumdan tuttun
-nereye? dedin.
-çıkıyorum hayatından.. dedim
-sen çıkamazsın ben çıkarırm! dedin...
BİTTİM...
qözlerim çaqlayanları misafir ediyordu nefesim kesiliyordu..kalbim sımsıkı tuttuqun kolumdan bin beter acıyordu...
-niye diye baqırdım..
-niye...nasıl qeldik bu hale...ben seni sevdim be..SEVDİM!
kolumu bıraktın kapıya doğru iki adım attım kapının kolunu tuttum..
çıkmalıydım, seni hayatımdan çıkarmalıydım, bu kapının ardında kalmalıydı seninle bu sızı...
film şeridi qibi qeçdi 2 yıl gözümün önünden...
-bir damla gözyaşıma yakardın dünyayı bişey yap canım acıyor! dedim
başını çewiripde bakmadın bile...
-hep sen konuştun ben sustum..dinledim!şimdi sen dinle sevqinin
arkasında durmandı tek isteqim yine beklerdim yine susardım yazık ki
deqmezmişsin..
hıçkırıklara boquldumm..azraili arar oldum...
-ölümüne öyle mi ölümüne sevdin, doqru öldürdün beni..mahfettin!
kaL de noLur...kal de!
bir ömür var sensiz nasıl geçer,sensiz bir dakika
asırlara bedel gelirken bana yokluqun neyin bedeli.. kal de nolur...!
kapıyı açıp çıkmalıydım oysa gelip sana sarılmak istedim
deli gibi yine gözyaşlarımı silip 'geçicek..' demeni
istedim.
açmadın kucaqını bana!
-ne seni affedebiliyorum ne kendimi..haklıymışsın beyaz gülün
bile gölgesi siyahmış...deyip açtım kapıyı, bu
kaçıncı vurgundu.
kaçıncı sondu..ardından bakan hep ben olmuştum oysa şimdi sen
kaldın ardımda...ardımda sen kaldın ama giden,vazgeçende sendin!
nefes qibi,su qibi,ekmek qibi sewdim seni...
GİTTİN..
oysa ben buqün bile seninle elele sonunu bilmediğim her karanlığa qirebilirim.
tıpkı bugünkü qibi seni son nefesimde bile sevebilrim...
her ülkenin,her şehrin,her semtin bütün sokaklarını talan edebilirim..
ama GİTTİN...
elde kalan bir buruk sancı..
birde neyin bedeli anlayamadığım yokluqun...
birgün gözlerim yaqmurları misafir ederken,başımı kaldırdın
yukarı kollarımı tuttun sımsıkı cenneti vadedn gzlerin gözlermde
'benim sevgilimsin sen güçlü
olucaksın!'demiştin...oLamıyorum sevgilim sensiz nefes alamıyorum..
niye yoksun anlamış değilim.prensesini kime emanet ettin yahut hangi
güzellik çeldi aklınıda arkanı döndün bana
bilmiyorum.bir hayat akıyor dışarda bense 4 duvar arasında gün
gece demeden yasını tutuyorum yokluğnun...
olmalıydın...
sevqnin arkasında durmalıydın.
saçların beyazlayıp yüzün,çizqilendiğinde ellerin hala ellerimde olmaLı..
(git)ME....
-bensiz mutlumusun?
-bilmiyorum
-dayanamıyorm bu kdar yetmzmi?
-yarın buluşalım mı?
ertesi gün ellerin ellerimde gözlerin
gözlerimdeydi.binbir ümitle geldim son şanstı bu aşka
verdiğim..nerden bilebilirdim çoktan bittiqini, sevqinin
tükendiqini aslında hiç sevemediqini nerden bilirdim.
içimdeki ateşi söndürmek için ayrılık cümleleri kurdun ardı ardına,
-alıştım yokluquna.. dedin sonra...
-senin için bir hatamıydım? diye sordum.başını önüne eqdin sakladın benden cenneti vadeden qözlerini..
-zaman kaybıydı.. dedin usulca titreyen sesinle..
YIKILDIM..
ayaqa kalktım kolumdan tuttun
-nereye? dedin.
-çıkıyorum hayatından.. dedim
-sen çıkamazsın ben çıkarırm! dedin...
BİTTİM...
qözlerim çaqlayanları misafir ediyordu nefesim kesiliyordu..kalbim sımsıkı tuttuqun kolumdan bin beter acıyordu...
-niye diye baqırdım..
-niye...nasıl qeldik bu hale...ben seni sevdim be..SEVDİM!
kolumu bıraktın kapıya doğru iki adım attım kapının kolunu tuttum..
çıkmalıydım, seni hayatımdan çıkarmalıydım, bu kapının ardında kalmalıydı seninle bu sızı...
film şeridi qibi qeçdi 2 yıl gözümün önünden...
-bir damla gözyaşıma yakardın dünyayı bişey yap canım acıyor! dedim
başını çewiripde bakmadın bile...
-hep sen konuştun ben sustum..dinledim!şimdi sen dinle sevqinin
arkasında durmandı tek isteqim yine beklerdim yine susardım yazık ki
deqmezmişsin..
hıçkırıklara boquldumm..azraili arar oldum...
-ölümüne öyle mi ölümüne sevdin, doqru öldürdün beni..mahfettin!
kaL de noLur...kal de!
bir ömür var sensiz nasıl geçer,sensiz bir dakika
asırlara bedel gelirken bana yokluqun neyin bedeli.. kal de nolur...!
kapıyı açıp çıkmalıydım oysa gelip sana sarılmak istedim
deli gibi yine gözyaşlarımı silip 'geçicek..' demeni
istedim.
açmadın kucaqını bana!
-ne seni affedebiliyorum ne kendimi..haklıymışsın beyaz gülün
bile gölgesi siyahmış...deyip açtım kapıyı, bu
kaçıncı vurgundu.
kaçıncı sondu..ardından bakan hep ben olmuştum oysa şimdi sen
kaldın ardımda...ardımda sen kaldın ama giden,vazgeçende sendin!
nefes qibi,su qibi,ekmek qibi sewdim seni...
GİTTİN..
oysa ben buqün bile seninle elele sonunu bilmediğim her karanlığa qirebilirim.
tıpkı bugünkü qibi seni son nefesimde bile sevebilrim...
her ülkenin,her şehrin,her semtin bütün sokaklarını talan edebilirim..
ama GİTTİN...
elde kalan bir buruk sancı..
birde neyin bedeli anlayamadığım yokluqun...
birgün gözlerim yaqmurları misafir ederken,başımı kaldırdın
yukarı kollarımı tuttun sımsıkı cenneti vadedn gzlerin gözlermde
'benim sevgilimsin sen güçlü
olucaksın!'demiştin...oLamıyorum sevgilim sensiz nefes alamıyorum..
niye yoksun anlamış değilim.prensesini kime emanet ettin yahut hangi
güzellik çeldi aklınıda arkanı döndün bana
bilmiyorum.bir hayat akıyor dışarda bense 4 duvar arasında gün
gece demeden yasını tutuyorum yokluğnun...
olmalıydın...
sevqnin arkasında durmalıydın.
saçların beyazlayıp yüzün,çizqilendiğinde ellerin hala ellerimde olmaLı..
(git)ME....
