Kefeninize ihtiyacımız yok

[AsiRuH]

Şeyh Ebû
Abdullah-ı Dineverî Hazretleri ömrünün son
yıllarında seyahate çıkmıştı. Seyahat esnasında
Vadiül-Kur'a denen yere vardı. Orada bir mescide yerleşti.
Yorgunluk ve ihtiyarlık sebebiyle daha fazla yürümeğe mecali
kalmamıştı. Orada ona hiçbir yiyecek vermedikleri gibi evlerine
de misafir etmediler.

O mübarek bir gece yatsı namazından sonra yine aç
susuz mescidde kalakaldı. Cenab-ı Allah ömrünü
tamamlamıştı. O gece mescidde vefat etti. Sabahleyin gelen cemaat ona
kefen hazırlayıp, cenaze namazını kılarak defnettiler. Fakat bir Allah
dostunu gücendirmişlerdi. Onlardan tabii ki Allah da razı
olmayacaktı. Ertesi gün, mescide geldiklerinde o garip yolcuyu
sarıp defnettikleri kefeni mihrapta buldular. Üzerinde bir
parça kağıda şöyle yazılmıştı:

-Benim dostlarımdan birisi size geldi. Siz onu misafirliğe kabul
etmediğiniz gibi yemek bile vermediniz. Benim dostum sizin bu
merhametsizliğiniz yüzünden açlıktan mescitte vefat
etti. Bizim sizin kefeninize ihtiyacımız da yoktur.