erkek isimleri

Aba: bazı yörelerdeki yaşlı kadın

baba kardeşi, amca
Abad: şen, bayındır

sonsuz gelecek zamanlar
Abadi: şen, bayındır, mamurlukla ilgili

Abak: eski Türklerde ölmüş ataların tapınılan heykelleri

şamda hükümet kurmuş bir Türk beyi
Abaka: bir tür iplik

Abakahan: ilhanlı hükümdarı hülagu' nun oğlu

Abakan: yenisey ırmağının bir kolu

Abamüslim: islamiyete inananların ulusu, yücesi

Abat: şen, rahat, mutlu olmuş

Abay: sezgi, anlayış, dikkat

ustalık, beceri, hüner
ayın suya akseden yansıması, hünerli
Abaza: karaçay

çerkes özerk bölgesinde yaşayan müslüman bir halk
Abbad: Allaha itaat ve ibadet eden, kulluğunu hakkıyla yerine getiren

yasaklarından kaçınan
Abbas: sert ve çatık kaşlı arslan

Abbaz: yüzgeç, yüzücü

Abdal: tarikat mensubu

Abdu' l-melik: her şey üzerinde tasarruf ve hükmeden tek hükümdar Allah' ın kulu

el-melik, Allah' ın isimlerindendir
Abdulaziz: izzet, kudret, şeref sahibi Allahın kulu.

Abdulbaki: ezelden ebede varolan Allah'ın kulu

Abdulcemal: güzellikleri kendinde toplayan Allah' ın kulu

Abdulhamit: hamd olunan Allah'ın kulu

Abdulkerim: çok cömert olan Allah'ın kulu

Abdullah: Allah' a ait olan, onun yolundan giden kişi

Abdulmuiz: muiz' in, izzet veren, şereflendiren Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerindendir
Abdurrahman: rahmet sahibi Allah'ın kulu

rahman; dünyada her canlıya, mü' min-kafir ayırdedilmeksizin herkese merhamet eden
Allah' ın isimlerindendir
Abdurrauf: rauf olan Allah' ın kulu

Abdussabur: sonsuz sabır ve genişlik sahibi Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdi: kulluk, kölelikle ilgili

Abdüddar: zararlı şeyleri ve sebeblerini bir hikmete mebni olarak yaratan Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerindendir
Abdüla'la: en yüksek, en yüce ve yücelikte eşi olmayan Allah' ın kulu

a' la kelimesi kur'an-kerim' in sıfatı olarak geçmektedir.
ünlü bir islam bilgini
Abdülafuv: geniş avf ve mağfiret sahibi yüce Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdülali: yüce, ulu, şan ve şeref sahibi Allah' ın kulu

ali kelimesi kur'an' da Allah' ın yüceliğini vasfetme anlamında kullanılmıştır
Abdülalim: herşeyi bilen tanrının kulu
alim ve mükemmel bilgiyi uhdesinde bulunduran Allah' ın kulu. alim kelimesi Allah' ın 99 isminden birisidir

Abdülazim: azamet ve büyüklük sahibi Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdülaziz: tanrının sevgili kulu
büyük ve aziz olan, izzet ve şeref sahibi Allah' ın kulu

aziz Allah' ın isimlerindendir
32. osmanlı padişahının adı
Abdülbaki: var olan, kalan
sonsuz, ebedi olan ve ölmenin kendisi için sözkonusu olmadığı

Allah' ın kulu
Allah' ın isimlerinden
Abdülbari: yaratan, yaratıcı Allah' ın kulu

bari ismi, Allah' ın isimlerindendir "abd" takısı almadan kullanılmaz
Abdülbasıt: genişlik, ferahlık ve kolaylık verici olan Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdülbasir: her şeyi görüp gözeen ve gizliliğin kendisi için söz konusu olmadığı yüce Allah' ın kulu

Abdülbedi: Allah' ın isimlerinden

bedi' nin kulu
Abdülberr: berr' in kulu

cömert ve ihsan edicinin kulu
berr, Allah' ın isimlerindendir
Abdülcebbar: zorlayıcı, cebredici
cebredici, zorlayıcı, kuvvet ve kudret sahibi Allah' ın kulu

cebbar, Allah' ın isimlerindendir
Abdülcelil: pek büyük, ulu
büyük, ulu, yüce Allah' ın kulu

celil, Allah' ın isimlerindendir
Abdülcemal: dürüstlüğü, güzelliği olan tanrının kulu

Abdülcevat: eli açık tanrının kulu
cömert olan Allah' ın kulu

Abdülehad: şeriki ve ortağı bulunmayan, tek olan Allah' ın kulu

ehad, Allah' ın isimlerindendir
Abdülesed: aslan' ın kulu

hz. rasulullah (s.a.s)'m reddettiği isimlerdendir
müslümanlar kullanmazlar
Abdülevvel: herşeyin evveli, ilk olan, varlığının başlangıcı bulunmayan Allah' ın kulu

Abdülezel: sonsuzlardan beri var olan kul
ezelden beri var olan varlığı için başlangıç söz konusu olmayan Allah' ın kulu

Abdülferid: tek, eşsiz, eşi olmayan, kıyas kabul etmez, üstün olan

Allah' ın kulu
Abdülfettah: karışık şeyleri çözen
zafer kazanmış, üstün gelmiş, fetheden-açan, kullarının kapalı-müşkil işlerini açan Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerindendir
Abdülgaffar: merhametli, tanrının kulu
kullarının günahlarını affeden allıh' ın kulu

Allah' ın isimlerindendir
"abd" takısı almadan kullanılmaz
Abdülgafur: günahları bağışlayıcı
kullarının günahlarını tekrar tekrar bağışlayıcı olan Allah' ın kulu

"abd" takısı almadan kullanılmaz
Abdülgani: zengin, varlıklı, bol, doygun olan Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdülhabir: her şeyin iç yüzünden, gizli ve saklılıklarından haberdar olan Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdülhadi: hidayet eden, doğru yolu gösteren Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdülhafız: herşeyi bütün ayrıntı ve inceliğiyle kaytılayıp tutan ve dilediği zamana kadar bela ve afetlerden koruyan Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdülhak: yüce tanrının kulu
hak ve gerçek olan, varlığı hiç değişmeden duran Allah' ın kulu

hak, esmau'l-hüsna' dandır
Abdülhakem: bütün işlerin kendisine döndürüldüğü, onun adalet ve kararına baş vurulduğu yüce hakem Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdülhakim: her şeye hükmeden Allah' ın kulu

hakim, Allahın isimlerindendir "abd" takısı almadan kullanılmaz
Abdülhalik: halk eden, yaratan tanrının kulu
yaratan, yoktan vareden, yaratıcı Allah' ın kulu

halik, Allah' ın isimlerinden "abd" takısı olmadan kullanılmaz
Abdülhalim: halim, yumuşak huylu
tabiatı yavaş olan, yumuşak huylu, hikmetli Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdülhamid: hamdolunmuş, övülmüş, bütün varlığın diliyle övülmüş Allah' ın kulu

hamid; Allah' ın isimlerindendir
Türk dil kuralları açısından "d/t" olarak kullanılır
Abdülhamit: övülmeye değer

Abdülhasib: bütün varlıkların takdir edilen hayatları boyunca yaptıkları bütün işlerin ayrıntılarıyla hesabını en iyi bilen hasib' in kulu

hasib; Allah' ın isimlerinden
Abdülhay: daima diri olan, ebedi hayat sahibi, her şeye gücü yeten cenab-ı Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdülkadir: övülmeye değer
bitmez tükenmez kuvvet sahibi olan, herşeyi yapmaya gücü yeten Allah' ın kulu

kadir; Allah' ın isimlerindendir
Abdülkaviy: sonsuz güç ve kuvvet sahibi Allah' ın kulu

kaviy kelimesi esmau'l-hüsna' dandır
Abdülkayyum: bu isim her şeyin bir varlık olarak durabilmesi için neye ihtiyacı varsa onu veren, gökleri, yeri ve her şeyi tutan, baki, kaim Allah' ın kulu

kayyum, Allah' ın isimlerindendir

Abdülkebir: kebir' in büyüklük ve azamette eşsiz olan Allah' ın kulu

kebir; Allah' ın isimlerindendir
Abdülkerim: cömertlik sahibi olan
keremi bol, cömert olan aziz ve celil Allah' ın kulu

kebir; Allah' ın isimlerindendir
Abdüllatif: yumuşaklık sahibi
latif, güzel, yumuşak, hoş, nazik olan bütün olayların ve eşyanın inceliklerini bilen Allah' ın kulu

el-latif; Allah' ın isimlerindendi
Abdüllazim: büyük, yüce, yüksek

Abdülmacid: kadru şanı büyük, cömertlik ve keremi bol olan Allah' ın kulu

macid kelimesi, Allah' ın isimlerindendi
Abdülmalik: sahip olan, herşeyin mülkiyetinin sahibi olan Allah' ın kulu

malik; Allah' ın isimlerindendi "abd" takısı almadan kullanılmaz
Abdülmecid: şanı büyük ve yüksek olan, şan ve onur sahibi yüce Allah' ın kulu

mecid kelimesi Allah' ın 99 isminden biridir
31. osmanlı padişahı
Abdülmecit: şan ve şeref sahibi

Abdülmelik: tüm evrene egemen olan tanrının kulu

Abdülmennan: çok ihsan eden, ihsanı bol olan Allah' ın kulu

mennan kelimesi, Allah' ın sıfatlarındandır
Abdülmesih: hastalara şifa veren, mesih isa' nın kulu

isim olarak kullanılmaz
Abdülmetin: metanetli, sağlam, dayanıklı olan Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerindendir
Abdülmucib: kendisine yönelip yalvaranların isteklerine cevap veren, onların dua ve tevbelerine cevap veren, onların dua ve tevbelerine icabet eden yüce Allah' ın kulu

mucib, esmau'l-hüsna' dandır
Abdülmuhsi: bütün varlıkların sayısını tek tek bilen Allah' ın kulu

muhsi, esmau'l-hüsna'dandır
Abdülmuhyi: hayat veren, can ve ruh veren, bütün canlıları ve hayatı diri tutan Allah' ın kulu

muhyi, Allah' ın 99 isminden birisidir
Abdülmuid: yaratılmışları yokettikten sonra tekrar dirilten Allah' ın kulu

muid Allah' ın 99 isminden birisidir
Abdülmümin: gönüllerde iman nurunu yerleştiren, kendisine yönelenlere, iman nasib ederek onları hidayetine alan, koruyan yüce Allah' ın kulu

mü' min, Allah' ın isimlerindendir
Abdülrahim: bağışlayan, affeden

Abdülrezzak: tüm yaratıklara rızkını veren tanrının kulu

Abdülreşit: iyilikler sahibi

Abdülvacid: yoktan vareden, meydana getiren, dilediğini anında elde eden, zenginlik ve servetine nihayet bulunmayan vacid' in kulu

vacid, Allah' ın isimlerindendir
Abdülvahid: tek ve eşsiz olan, zatında sıfatlarında, hükümlerinde, işlerinde asla benzeri olmayan Allah' ın kulu

vahid kelimesi cenab-ı hakk' ın kur' an' da zikredilen 99 isminden birisidir
Abdülvali: bütün alemleri ve meydana gelen bütün olayları tedbir ve idare eden Allah' ın kulu

vali esmau'l-hüsna' dandır
Abdülvaris: gerçek servet ve zenginliklerin mutlak sahibi.

bütün zenginliklerin son ve asıl sahibi olan yüce Allah' ın kulu
varis kelimesi Allah' ın isimlerindendir
Abdülvasi: vasi' nin kulu

genişlik sahibi ve müsade edici, darlık, fakirlik ve sıkıntıdan münezzeh olan Allah' ın kulu
vasi kelimesi Allah' ın isimlerindendir
Abdülvedud: vedud' un kulu

Allah' ın isimlerinden
vedud; iyi amel sahibi kullarını seven, onlara rahmet ve rızasını yönelten, sevilmeye ve sayılmaya, dostluğu kazanılmaya yegane layık olan yüce Allah anlamındadır
Abdülvehhab: çok çeşitli nimetleri daima bağışlayan Allah' ın kulu

Allah' ın isimlerindendir.
"abd" takısı almadan kullanılmaz
Abdülvekil: kendisine tevekkül edilen, kudretiyle kullarının işlerini halleden, onlara yardımcı olan yüce Allah' ın kulu

vekil
Allah' ın isimlerindendir
Abdülveli: kendisine iman edenlerin dostu ve yardımcısı

yarattıklarına mütevelli ve nazar edici olan Allah' ın kulu
el-veliyy kelimesi Allah' ın isimlerindendir
Abdünnafi: yararlı şeyleri ve sebeplerini kudretiyle yaratan Allah' ın kulu

nafi kelimesi, Allah' ın isimlerindendir
Abdünnasır: yardımcı, yardım eden Allah' ın kulu

Abdünnur: nur sahibi, aydınlık, parlaklık sahibi olan Allah' ın kulu

nur, Allah' ın isimlerindendir
Abdürrafi: rafi' nin kulu

Allah' ın isimlerinden
Abdürrahim: merhametli, esirgeyen, koruyan, acıyan, ahirette mümin kullarına merhamet eden Allah' ın kulu

er-rahim, Allah' ın isimlerindendir
Abdürrauf: çok lütuf, şevkat ve rahmet eden

onları belli nimetlerle dengeli yaşatan, seviyelendiren Allah' ın kulu
Abdürrezzak: bütün mahlukların rızkını veren Allah' ın kulu

rezzak, Allah' ın isimlerindendir
"abd" takısı almadan kullanılmaz
Abdürreşid: Allah' ın isimlerinden

reşid' in kulu
Abdüssamed: kimseye, hiçbir şeye muhtaç olmayan, Allah' ın kulu

samed, Allah' ın isimlerindendir
"abd" taısı almadan kullanılmaz.
Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
Abdüsselam: barış, rahatlık, selamete çıkaran, selam eden, zevalsiz ebedi olan Allah' ın kulu

es-selam kelimesi, Allah' ın isimlerindendir
"abd" takısı almadan kullanılamaz
Abdüssemi: her şeyden arınmış olarak bütün sesleri, sözleri ve kelimeleri işitip ayırdeden yüce Allah' ın kulu

Abdüssettar: günahları örten, gizleyen Allah' ın kulu

Abdüzzahir: varlık ve birliği sonsuz sayıda eserler ve delillerle belli olan Allah' ın kulu

ez-zahir, Allah' ın isimlerindendir
Abdüşşahid: şahid' in kulu

görünen ve görünmeyen eşyanın hepsini görücü ve tasarruf edici olan ve her şeyi müşahade altında bulunduran Allah' ın kulu
şahid, Allah' ın isimlerindendir
Abdüşşekür: emrine uyan, yasaklarından sakınan kullarını seven ve çok ikramda bulunan Allah' ın kulu

şekür, Allah' ın isimlerindendir
"abd" takısı almadan kullanılmaz
Aber: hz. nuh' un erkek torunu

Abgun: mavi renk

gök
parlak
nişasta
Abher: nergis çiçeği

yasemin
zerrin kadehi çiçeği
dolu kab
Abhiz: büyük dalga

kaynak
su yolu
Abıhayat: hayat suyu, sonsuz yaşam sağlayan su

Abılayhan: orta cüz kazak hanı

ülkesini çinlilere, hive hanlıklarına karşı ustaca savundu
Abır: huzur, barış

Abışka noyan: ilhanlı komutan (xııı-xıv. yy.)

abuşga
Ablak: dolgun, yuvarlak, dairesel

Abraş: alacalı, benekli yüz

Abuzer: altın suyu, altın suyu gibi parlak

Abuzettin: dindar

Abuşka: koca ihtiyar erkek

Abid: Allah' a ibadet eden, çok ibadet eden, zahid

kullar, köleler
Abide: anıt, çok değerli yapıt
anıt

önemli ve değerli yapıt
Abidin: dua eden, duacı

imanlı, inançlı, çok ibadet eden
ibadet edenler
zeyne'l-abidin' den kısaltma isim ad
zeynelabidin: hz. alinin torunlarından biri. ibadet edenlerin ziyneti
Abir: güzel kokan, mis

Açık: uygur yazılarında geçen Türk adı

Açıkalın: dürüst olan kimse

Açıkel: cömert insan
Ad: çok eskiden yemen taraflarında bulunan ve hud peygamber tarafından imana getirilemediği için Allah tarafından yok edildiğine inanılan bir kavmin adı
Afer: çok beyez, bembeyaz

Affan: kötü şeylerden kaçınan kötülüklerden uzaklaşan

Afgan: heyecanlı, çabuk öfkelenen

orta asya' da yaşayan müslüman bir kavim
Afuv: daima affeden, merhametli

esmaü'l-hüsna'dandır "abd" takısı alarak kullanılır
Afif: namuslu

Afil: uful eden, grup eden, batan (güneş, yıldız)

görünmez olan, kaybolan
Afşar: atak, uyumlu, oğuz boylarından birinin adı (avşar)

Afşin: zırh, silah

sultan alparslan'ın komutanlarından biri
savaşta kulanılan giysi

Agah: bilgili

bilen
haberli
uyanık
Ager: doğru ve temiz kimse

Agra: çok sevimli, yakışıklı
Ağa: büyük kardeş, aile büyüğü

Ağahan: özel isim

Ağakan: ağa soyundan gelme

Ağaner: göktaşları, yükseklerin bekçisi

Ağansoy: yüksek soylu

Ağar: uygur yazılarında geçen Türk adı, olgunluk

ateş parçası
olgunluk, erginlik
omuzdaş
Ağaya: makul

Ağçelik: beyaz çelik

Ağer: temiz kişi, ak erkek

Ahad: bir, kişi, kimse

birler, birden dokuza kadar olan sayılar
ünlü Türk denizcilerinden
Ahavi: kardeşçe, dostça, kardeş gibi

Ahbari: haber veren, rivayet eden

Ahdi: ahd, and icabı veya ahd ve ahda müteallik

Ahen: demir gibi sert

Ahfa: kalp, ruh, sır

Ahfaz: belleği çok kuvvetli

kur' an' ı en iyi hıfzetmiş kişi
alçak gönüllü
Ahfeş: geceleri kuvvetli görebilen kimse

Ahkaf: kum fırtınası

kur' an-ı kerim' in 6. suresi
araplar bu ismi, arabistan' ın güneyinde, kimsenin bilmediği ve giremediği çöle vermişlerdir
Ahlas: saf, halis, karışımsız

iyi yürekli, temiz kimse
kur' ani ıstılahta, Allah' a halis olarak yönelip ihlaslılıkta ileri bir dereceye varmış kul
Ahmed: öğülmüş, hamd eden

Ahmer: kırmızı kızıl

Ahmet: övülmeye değer

beğenilmiş
Allah' a şükreden
Ahnef: ayakları çarpık ve eğri büğrü olan. daha çok lakap olarak kullanılır

Ahnes: basık ve sivri burunlu

daha çok lakap olarak kullanılır
Ahsa: arabistan' ın kuveyt-katar kısmına verilen isim

Ahter: yıldız

Ahver: müşteri yüzlü, güzel gözlü adam

zeki, akıllı
Ahves: cesur, kahraman, yiğit

Ahi: erkek kardeş, dost canlısı

Ahid: bir şeyin yerine getirilmesini emretmek

söz vermek. emir, talimat, taahhüt, anlaşma, yükümlülük
Ahzen: çok hüzünlü, çok kederli

Akabe: sarp geçit, çıkılması zor yokuş

tehlike
atlatılması zor güçlük, muhtıra
Akabey: varlıklı, güçlü kişi

Akad: mezopotamya'da kurulmuş çok eski bir devlet, temiz ad, iyi ad

soyluluk
onurlu bir kişiliğe sahip olmak
Akadlı: haysiyet sahibi

Akal: beyaz ve kırmızı

Akalın: yüzü ak olmak

Akalp: dürüst ve yiğit insan

Akan: akmakta olan

Akanay: akıp giden ay

Akansel: uzun mesafeler geçerek denize dökülen akarsu

Akar: "akmak" eylemini yapan

Akarca: akıp giden su, akan su, akarsu

Akarsa: akarsu

Akarsel: akıp giden sel

Akarsu: dere, çay, ırmak gibi akıp giden suların genel adı

sürekli akıp giden su
Akasma: asmagillerden

Akasoy: saygıdeğer soydan gelen

Akata: temiz ve namuslu soy

Akay: kuzey Türklerinde erkek çocuklarından büyüğe verilen ad, ağa

ışıklı ay, parıltılı ay
dolunay
Akba: sazlık, bataklık, ağba

Akbaran: temiz, dürüst güç

Akbatu: güçlü erkek

Akbatun: yiğit cesur insan

Akbatur: namuslu ve yiğit

Akbay: varlıklı, temiz, saygıdeğer kimse

Akbaş: mısır darısı

Akbehmen: peygamber çiçeğinin eşanlamlısı

Akbek: ak insan, temiz, dürüst

Akbey: temiz ve güvenilir kişi

Akboğa: yaban koçu

Akbora: ak fırtına, ak yel

Akbuğ: saçı sakalı savaşlarda ağarmış

Akbudun: temiz, tanınmış soydan gelen

Akbulut: uğurlu olduğuna inanılan beyaz bulut

Akburak: berk-yıldırımdan türetilmiştir

hz. muhammedin mirac' daki bineği
kur' an' da böyle bir isim geçmemekle beraber, islam kaynaklarında böyle bir binitin olduğuna dair rivayetler vardır
Akburçak: baklagiller

Akbilge: alim, bilgili, dürüst kimse

Akçakoca: temiz ve namuslu erkek

osman gazi ve orhan gazi' nin silah arkadaşı
Akçalı: zengin
varlıklı, zengin

Akçam: çamın bir çeşidi

Akçar: iyi ruhlar

Akçay: temiz, duru çay

Akcebe: beyaz zırh giyen

Akçıl: aka çalan renk

Akçınar: çınarın bir türü

Akçora: iyi ruhlar

Akçit: güneş, aydınlık yüz

Akdemir: dövme demir

Akdeniz: deniz

Akdes: en kutsal

Akdoğan: kısa gagalı bir kuş

Akdora: karlı dağın doruk noktası

Akdoru: karla kaplı zirve

Akel: eli uğurlu anlamında

doğru, dürüst işler yapan kimse
temiz işlerle uğraşan kişi
Aker: namuslu yiğit

dürüst adam
Akergin: dürüst ve olgun adam

Akerman: dürüst adam

Akersan: temiz, yiğit, adı şanı olan

Akgüç: namuslu ve güçlü

Akgün: parlak gün, uğurlu gün, ışıklı gün

mutlu,sevinçli gün
Akgiray: temiz insan, uygun insan

Akgöl: göğün üçüncü katında bulunduğu varsayılan süt gölü

Akhan: soyu temiz sevilen adil hakan

temiz ve güvenilir hükümdar
Akhun: güney hun devleti

Akı: yiğit

Akıalp: yiğit kişi

Akıman: eli açık, yiğit, yiğit kimse

Akın: arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olmak

hızlı bir biçimde düşmana yapılan saldırı
Akınalp: akıncı

savaşan yiğit kişi
Akıncı: savaşçı

Akıner: saldıran yiğit

Akınsoy: savaşçı soyu

Akıntan: tan yeri ağarırken yapılan akın

AkınTürk: akıncı Türkler

Akıska: yeni kale

Akış: akma olayı

Akkan: soyu temiz insan

Akkerman: beyaz, yüksek burçları olan kale

Akkın: arzulu, aşık

Akköz: ak renkte göz, ak kor

Aklan: dağ yamacı, uzun boylu genç erkek

Akman: güzel iffetli, temiz kimse

yaşlı
Akmaner: temiz, beyaz, güzel insan

yaşlı kimse
Akna: kanaatkar

Akozan: içten, duygulu şair

Akpolat: manas destanında geçen Türk adı

Aksal: temizlik, dürüstlük temsilcisi

Aksan: temiz, lekesiz ün

Aksoy: temizsoy, paksoy

uğurlu soy, kutlu soy
asil
Aksul: aka çalar

Aksuner: doğan cinsinden bir nevi av kuşu

Aksungur: kartalgillerden

Aksümer: Türk kavimi

Aksüyek: soylu

Aksöğüt: söğüt ağacının bir çeşidi

Aktaç: beyaz taç, gelin tacı

Aktan: ak renkli tan

aydınlık gece
avlu
Aktar: parlak, aydınlık sabah

Aktay: beyaz renkli at

Aktaş: beyaz renkli taş

Aktekin: itibarlı, ahlak temiz, yiğit kişi

Aktemür: beyaz demir

Aktolga: uğurlu savaş başlığı

Aktuğ: beyaz renkli tuğ

kutlu tuğ, uğurlu tuğ
Aktuna: duru, berrak akan tuna nehri

Aktunç: temiz, beyaz tunç

Aktimur: akdemir

Aktün: aydınlık, ışıklı gece

Akyel: güneyden esen yel, lodos, (kimi yerde) doğudan esen yel, (kimi yerlerde) kuzeyden esen yel, poyraz

Akif: dünya işlerinden uzaklaşıp, ibadet için Allah' a yönelen

Akyıl: temiz, güzel sene

erkek ve kadın adı olarak da kullanılır
Akyıldız: akşama doğru doğan parlak yıldız

çoban yıldızı, sabah yıldızı
Akil: akıllı

rüştünü kanıtlama konumuna gelmiş
yaptıklarının farkında olan
Akimaş: şelale

Akyiğit: dürüstlüğü ve temizliğiyle tanınmış yiğit

Akyürek: içi dışı bir

Akyüz: temiz yüzlü

Aköz: özü temiz olan

soylu, güvenilir lider
Akşemseddin: dinin güneşi

Türk din bilgini ve hekim
Akşın: teni ak renkli kimse

akımsı
Akşit: aydınlık yüz

Alaaddin: din uğruna çalışan

Alaaddin: din uğruna çalışan

Alaatin: dini yükseltmek, yüceltmek için çalışan

Alabora: teknenin ters dönmesi

Alaçam: çam ağacının değişik renkler gösteren bir çeşidi

Aladoğan: bir kuş türü

Alakoç: benekli koç

Alakurt: değişik renkli kurt

Alan: kır, ova

Alanalp: ülke alan, fetheden, fatih

Alaner: alan eri, meydan yiğidi

Alangu: altın renkli geyik

Alas: ateş tanrısı

Alasay: ateş tanrısı

Alatan: güneşin doğuşundan önceki vakit

güneş doğmadan önce ufukta beliren karışık renkler
Alatay: derisinde benekler olan tay

Alataş: köz

Alatuğ: alaca renkli tuğ

Alav: ışık veren gazların bir türü

Alay: bir yiğit

Alaz: yanan ve ışık veren nesnelerin türlü biçimlerde de uzanan dili, yalaz, yalım alev

dalga dalga, yol yol, yer yer
Albora: kırmızı fırtına

Alçın: al, kırmızı, kırmızıya çalan küçük bir kuş

Aldemir: ateşte kıpkırmızı hale getirilen demir

al+demir
Aldeniz: kızıldeniz, al renkli deniz

Aldıbay: ilk doğan erkek çocuklara genelde verilir

Aldoğan: al renkli doğan kuşu

Aldoğan: al renkli doğan kuşu

Alemdar: sancak ya da bayrak taşıyan

Alemşah: cihanın şahı

Alevi: hz. ali soyundan, hz. ali' ye hususi ilgi gösteren, ona taraftar olan

şii mezhebinin kollarından biri
Algan: ele geçiren, alan, kentleri, ülkeleri ele geçiren

Algıl: vergi

Algın: sevdalı, tutkun, vurgun, aşık, güçlü, al renkli güneş, kızıl güneş

birine gönül vermiş, vurgun, tutkun
toplantı
Alguhan: çağatay hanlığı hükümdarı

Algun: yüksek, güçlü

Algur: acele

Algün: kızıl renkli güneş

güneş doğmadan önce ufukta beliren karışık renkler
Alhan: han, kırmızı, kızıl ve egemen

Alıç: aşık oyunu oynayan kimse

Alınak: doğru, güvenilir

Alışan: şan ve şerefi yüce ve yüksek olan çok değerli

Alkan: kızıl kan

Alkan: al renkli kan, temiz kan

Alkanalp: al kanlı yiğit

Alkaş: alkış

Alkım: gökkuşağı

Alkın: korkusuz yiğit, delicesine aşık olan

Alkor: al renk kalmış kor ateş

Alkun: halk

Alkur: hep, bütün, herkes

Allahverdi: Allahın inayetiyle anlamında

Alnıaçık: namuslu

Alnıak: namuslu

Alp: yiğit, soylu, kahraman Türkçe adlarda bazen başa ya da sona da konulan ek

kahraman,cesur,savaşçı
yiğit
Alpağan: cesaret sahibi, kahraman kişi

Alpagu: kurt

Alpagut: mal mülk sahibi, çiftlik sahibi, kurt seçkin yiğit

Alpak: doğan kuşunun boynuna takılan halka, kahraman kişi

Alpar: yiğit, cesur

Alparslan: korkusuz,yiğit, soylu, aslan gibi anlamında

Alpartun: bileğinin gücünden emin olan

Alpartur: kendine güveni olan yiğit

Alpas: kızıl pas

Alpaslan: aslan gibi cesur,savaşçı beyi

Alpay: yiğit ve ay gibi ışıklı

Alpaydın: yiğit ve aydın

Alpayer: yiğit ve güçlü, delikanlı olan

Alpbike: genç, delikanlı

Alpbilge: yiğit ve güçlü aynı zamanda akıllı olan kimse

Alpçetin: yiğit ve zorlu kişi

Alpdemir: cesur, yiğit kimse

Alpdoğan: doğtan yiğit, doğan kuşu gibi yiğit

Alper: alp+er

cesur erkek
soylu erkek
Alperen: bilge, ermiş ve yiğit savaşçı

Alpergin: yiğit ve olgun, ermiş

Alpertunga: sakaların son hükümdarı

Alpgiray: kahramanlık sanı almış olan bir hükümdar

Alphan: yiğit, hükümdar

Alphun: yiğit

Alpkan: yiğit soyundan gelen

Alpkın: keskin kılıç

Alpman: yiğit kişi

Alpsoy: yiğit soyundan gelen

Alpsu: yiğit ve su gibi

Alptekin: alp+tekin

soylu prens
güvenilir ve soylu
Alptuğ: yiğitlik simgesi

Alpyürek: kimseden korkmayan

Alsoy: soyu sıcak insanlardan olan

Altan: kızıl şafak

al + tan kırmızı + şafak, güneşin şafaktaki kırmızı rengi
tatar hanlarına verilan ünvan
hakanlara verilen san
Altaner: kızıl tan eri, kızıl şafak yiğidi, altın renkli şafak

Altay: orta asya' da tanrı dağı, bir Türk boyu

Altay: yüksek orman anlamında.

orta asya'da bir sıradağ
Altaş: kırmızı renkli taş

Altemur: demirin kızmış hali

Altınbaran: altın gibi kıymetli

Altınel: altın gibi kişiliğe sahip olan

Altıner: altın değerinde erkek

Altınhan: çok değerli kahraman

Altınsoy: değerli bir soydan gelen

Altınöz: değerli bir geçmişe sahip olan

Altış: dua

Altmay: altın gibi değerli ve ay gibi ışıklı

Altuğ: al+tuğ

kırmızı+tuğ
değerli taşlarla süslü tuğ
Altuna: tuna ırmağının gün batarten aldığı durum için osmanlılar' ın verdiği ad

Altunbeşik: fergane hanlarına verilen ad

Altunç: kızıl tunç

Altunçağ: bir topluluğun en parlak dönemi

Altuner: çok değerli kimse, altın yiğit

Altunhan: tatarların en ünlü hükümdarı

Altuntaş: özel isim

Altutmuş: özel isim

Aluç: gülgiller familyasından beyaz çiçek

Alumur: edige destanından bir hakan adı

Ali: yüce, yüksek, şanlı, onurlu kimse

Alican: ali+can

üstün yaradılışlı yüce kişi
cana yakın, içtenlikli, candan, sıcakkanlı
girişken
Alicengiz: akla gelmez, şeytanca, beklenmedik ve umulmadık tarzda anlamları ile "alicengiz oyunu" deyiminde geçer

Aligüher: yaratılışı ve mayası yüce ve değerli olan

Alihan: ali+han

Alikadr: yüksek kıymette olan, çok kıymetli, çok takdir edilen, çok saygıdeğer

meşhur bir çeşit lale
Alim: bilim adamı

bilgin, ilim bilen
Alimşah: özel isim

Alinur: ali+nur

ışık saçan yüce kişi
Aliyar: candan sevgili, dost

Alize: bir rüzgar adı

Aliş: alinin halk dilinde bozulmuş hali

Alişah: şahların en ulusu

Alişan: şanı şerefi en yüksek olan

Alişir: arslan ali

Amaç: ulaşılmak istenilen yüce ülkü, erek

Amanullah: Allah' ın bağışlaması

Allah' ın koruması
Ammar: memur eden

bayındırlaştıran
Amr: uzun yaşamak, uzun ömürlü olmak

Amuz: bilen, öğrenmiş, öğreten

Amid: çok hasta

aşk hastası
başlıca nokta
önder, şef, komutan
diyarbakır' ın eski adı
ortaçağ' da islam Türk devletlerinde kullanılan bazı unvanlar ve memuriyet isimleri
Amil: etken, etmen

yapan, yapıcı
Amir: buyuran, emreden
Anak: kibar, zarif bey, soyu temiz olan

Anapa: temel, esas, köken

Andaç: bir kimseyi hatırlamak için saklanan şey, hatıra

armağan,hediye
Andak: hemen

temiz yemin, diken
Andıç: armağan

Angı: ün, şöhret

hatıra
Angın: ünlü, bellekte yer etmiş

Angıt: yaban ördeği

Anı: yaşanmış olgulardan belleğin sakladığı her türlü iz, bir olguyu anımsatan şey, hatıra

Anık: hazır

Anıl: ölçülü davranan, hoşa giden kimse
"başkaları tarafından sözün edilsin", sakin, yavaş, ağır

Anıl: başkaları tarafından sözün edilsin

amaç, erek, hatırlanmak
ölçülü davranan, hoşa giden kimse
adın hep anılsın
Anıt: abide

Anlı: namı yürümüş olan

Annak: hatırlanmak için verilen şey

Ant: tanrıyı, kutsal bilinen şeyleri tanık göstererek yapılan onama ya da yansıma, söz verme

yemin
Anter: arap edebiyatında kahraman

Anif: sert, şiddetli

haşin
geçmişte, pek yakında, burnun ucu denecek kadar yakından geçen
biraz önce, belirtilen, bahsedilen

Apa: abla

Apağ: güzel

Apaydın: çok aydınlık, ışıklar içinde
Arabul: keşif yapan asker kıtası

Aracı: hakim, yargıç

Araf: cennet ile cehennem arasındaki yer

sert, tepe
adetler, usuller
Arafat: mekke' de bir dağ

Aral: takımada, sıradağlar

asya'da bir göl, iki şey arasındaki göl ya da deniz
Aram: sabır, sebat, dinlenme

Aramdil: gönül rahatı

sevilen güzel
yer, mekan
Aras: sahip çıkılan buluntu, doğu anadoluda bir ırmağın adı

kalın yün
at kılı anlamında (aras nehri)
yorgun bitkin
Arat: yürekli kişi, yüreklilik

Araz: saadet

Arca: çam ağacı

tahta kutu veya sandık
namuslu temiz
Arcem: ar+cem (namuslu, arlı hükümdar, padişah)

Arda: meriç ırmağının bir kolu

sonra gelen
işaret olarak yere dikilen nişan değneği
hükümdar asası
sonra gelen, halef, hükümdar asası
Ardahan: arda+han

doğu anadolu' da bir ilimiz
Ardalı: eli değnekli çavuş

Ardan: an gibi çalışkan kimse

Ardıç: güzel kokulu yapraklarını kışın da dökmeyen bir ağaç, dağ servisi, çamgillerden kokulu bir ot

yemişleri ilaç olarak kullanılan ağaç
Ardıl: arkadan gelen, sonra gelen (ilk ya da birkaç çocuktan sonra doğan), öncekinden sonra, ardından gelen

Aref: pek maruf, çok bilinen

arif, anlayışlı ve bilgili
Arel: temiz ve güvenilir kişi

Arer: temiz ve güvenilir kişi

Argan: erganun sözcüğünün bozulmuş şekli

Argın: yorgun

Argıt: dağın geçit verdiği yer

Argon: ateş rengi

Argu: iki dağ arası, uçurum

orta asya' da ıssık gölü çevresinde çu ve talaş havzalarında yaşamış kırgızların en büyük boyu
Arguç: gurur

Argun: zayıf, güçsüz, dermansız

gizli, saklı, arınmış
kamıştan yapılmış bir çalgı
vahşi hayvan
temiz, arınmış
Argunşah: zayıf, güçsüz, düşkün, dermansız, zebun

yanyana iki kamış düdüğünden veya kartal kemiğinden yapılmış kaval
Argün: temiz gün

günlük güneşlik
yaşama sevinci veren gün
erdem peşinde olan
Arhan: namuslu, dürüst, hükümdar br>
temiz, arınmış hükümdar

Arı: katışık olmayan, temiz, çiçeklerden bal yapan, iğnesiyle sokan böcek

Arıbaş: yorulmak bilmez

Arıç: dirlik, düzenlik, barış
barış, asayiş

Arıca: temiz, saf, hilesiz

Arıcan: temiz ve sevilen kişi

Arığ: halis, iffetli

Arıer: temiz, katışıksız er

Arıhan: üstün nitelikli, gururlu bakan

Arık: eti yağı erimiş zayıf

Arıkal: temiz, doğru, dürüst kal

Arıkan: saf kan, temiz kan, soylu kan

Arıkbağ: yabani otlardan temizlenmiş bağ

Arıker: temiz ve iyi kimse

Arıkhan: üstün nitelikli, gururlu bakan

Arıman: dürüst

Arın: temiz, saf

alın
arınmak eyleminden arın
sade ol
Arınç: erinç, huzur, barış

Arınık: şeffaf

Arısal: arı gibi

Arısan: adı sanı temiz kimse

Arısoy: katışıksız, temiz soy

Arıt: temizlenmek, saflaştırmak

Arıtan: temizleyen, berrak

Arkan: temiz kandan gelen

üstün, galip
arıkan, temizkan
Arkay: yükselmek, göğe doğru çıkmak

her yana çıkık durmak
Arkın: yavaş, ağır, sakin

arkada, geride
Arkış: kafile

Arkoç: temiz ve güçlü

Arkun: yavaş, geri kalan

Arkut: temiz ve kutlu

Armağan: birine karşılıksız olarak verilen şey, birini sevindirmek, gönlünü hoş etmek için verilen şey ödül

hediye
Arman: kutsal rüya, ermek istenilen şey, arzu

hasret, özlem
sıkıntı
Arol: çalışkan, saf ol

Arpağ: efsun

Arpak: büyü, sihir

Arpat: hun-uygar halkının önderi, arpatlar hanedanının kurucusu

Arpınar: su gibi temiz

Arraf: falcı, kahin, müneccim

hekim
göçebe arap aşiretlerinin örfe vakıf umumi bilgileri
Arsebük: temiz ruhlu ve çabuk

toy
namus konusunda titiz
Arsen: kurtuluş, özgürlük

Arslan: yırtıcı, güçlü, yiğit

Türklerin, güçlü insan tanımlarında genellikle seçtikleri ormanlar kralı
Arslaner: güçlü kimse

Arslangiray: cesur, korkusuz han

Arslanşah: arslan gibi cesur ve yiğit şah, kral

Artaç: ar+taç

utanma duygusunu baş tacı eden
dost, aynı meslekten olan
Artam: meziyet

Artan: fazlalık üstünlük

Artanç: ince ruhlu

Artaş: arkadaş

Artık: çok üstün, ziyade

Artış: beddua

Artuç: ucu sivri demirle donanmış mızrak

Artuk: artuk beyliğini kuran bir selçuklu komutanı

artan, kalan, üstün, selçuklu emiri
Artukmaç: bir çok şeyler arasında en değerli olanı

Artun: kendine güvenen, onurlu, ağırbaşlı

haysiyetli
Artunç: arı tunç, katışıksız tunç

mızrak
Aruz: Türk edebiyatında kullanılan ölçü

Ari: iran' dan geçerek kuzey hindistan' a yerleşen halk

Arif: anlayışlı, tanınmış, meşhur, bilgi sahibi

Arzık: dinine çok bağlı

As: mersin ağacı

değirmen
Asaf: vezir

Asal: temel, esas

Asan: kolay, rahat

sağlıklı
Asfa: çok saf, en temiz, halis

Asgar: en küçük, daha küçük

Ashab: sahib' in çoğulu

hz. muhammed (s.a.s)' i görüp ona tabi olan kişiler
Ası: menfaat

Asıf: çok sert esen rüzgar

Asım: temiz, namuslu, sağlam karakterli

Asker: ordu, ordu örgülüyle ilgili

vazife yapan
ülke savunmasında istihdam edilmek üzere eğitilip donatılan kimse
rütbesiz asker, er
Askeri: orduya mensup, orduyla alakalı

Aslan: gürbüz ve yiğit kişi

Türklerin, güçlü insan tanımlarında genellikle seçtikleri ormanlar kralı
Aslaner: yiğit kimse

Aslanhan: aslanların aslanı

Aslıbey: bey soyundan gelen

Asrın: çağdaş bu asıra ait olan, asıra uygun olan

asır' dan türemiş isim
modern
Asri: modern

Asutay: hırçın tay

Asil: soylu

soylu bir aileden gelen
seçkin insan
Asime: akılsız, beyinsiz, şaşkın, sersem

isim olarak kullanılmaz

Aşam: mertebe

Aşan: öte yana geçip giden, yüksek bir yerin ötesine geçen

uygur yazıtlarında geçen ad
Aşar: aşıp giden, öte yana geçen

Aşık: seven

Aşkan: yüz rengi

Aşkar: savaş atı

Aşkın: benzerlerinden daha üstün
Ata: baba, ced, ecdat, büyükbaba, bilge

verme, bağışlama
Atabek: devlet yetkilisi

selçuklularda şehzadelerin eğitimcisi
Ataberk: şehzade eğitmeni

devlet yetkilisi
Atabey: selçuklularda şehzadeleri eğitmekle görevli kişilere verilen ünvan

Atabörü: erkek kurt

Ataç: atalardan gelen

Atacan: hoşgörülü, babacan

Ataergin: baba

soyun geçmişte yaşamış ferdi
vermiş, veriş
bağışlama, ihsan
yesevi tarikatında mürşid
Atahan: soyu hükümdarlardan gelen

Atak: canlı, girişken

cömert
nişancı
Atakan: düşünmeden cesurca işe girişen

atasının kanını taşıyan, atasının kanından gelen gücü barındıran
Ataker: atılgan, yiğit, hızlı

Ataklı: namlı, ünlü

Atakol: atılgan ol

Atakul: atalarına saygı duyan

Atakurt: kurt soyundan gelen

Atala: bulamaç

Atalay: ünlü, soylu, tanınmış

Ataman: ata kişi, önder

Atamer: soyu yiğit, atası er

Ataner: baban, atan, soyun, yiğit anlamında

Atanur: atasından aldığı nuru taşıyan

Ataol: yüce bir insan ol

gelecek kuşaklara olan, geleceği olan
Atasagun: doktor, hekim

Atasan: soyuyla ünlü olan, övünen kişi

Ataseven: baba

soyun geçmişte yaşamış ferdi
vermiş, veriş
bağışlama, ihsan
yesevi tarikatında mürşid
Atasoy: ataların soyundan gelen

Atatuğ: baba

soyun geçmişte yaşamış ferdi
vermiş, veriş
bağışlama, ihsan
yesevi tarikatında mürşid
******: Türklerin atası

Atatöre: atalardan kalma adet

Atay: herkesçe bilinen, tanınmış, ünlü

maruf
Ataş: arkadaş

Atıf: eğilimli, birine şefkatle eğilen, sevgi duyan

bir şeye yönlendirilen
birini beğenen kimse, içten, samimi
Atıl: bir amaca doğru hızla ilerleme (a harfi uzatılarak okunmalıdır, aksi halde atıl durağan anlamına gelir)

atılmaktan emir
Atılay: ileri atılan

atik ve aydınlık
Atılay/atalay: kolaylıkla ileri atılabilen cesur kimse

atınç, atılgan, atak
Atılgan: engelleri aşan

korkusu olmayan
girişken, hevesli
Atılhan: dinamik hükümdar

Atım: fırlatılan birşeyin gideceği uzaklık

Atınç: atılgan

atak
Atız: uzak

Atkın: atılmış

kumaş dokumada kullanılan tabir
Atlam: hatve, adım

Atlan: şöhret, ünvan

Atlığ: namlı, şöhretli

Atlıhan: at+han kelimelerinden iyi ata binen yiğit han

Atom: bir elementin kimyasal tepkimeye giren en küçük parçası

Attab: yumuşak huylu

sertlik yanlısı olmayan
uyumlu
Attar: güzel kokulu bitki özleri, yağlan vb. satan, güzel koku ticareti yapan kimse

ilaç maddeleri vb. şeyler satan adam
mahalle aralarında bazı baharatlar ile iğne, iplik vb. satan dükkan sahibi
Atuf: çok esirgeyen, aşık olan

Atik: çabuk davranan, çevik

Atilla: hun hükümdarı (atilla olarak yazılan şekli de Türkçedir.)

savaşçı, fatih
büyük, ünlü
meşhur, ünlü kişi
Atilla/attila: hunların "tanrının kırbacı" denilen büyük hükümdarı
coşkun
aşmış, ileri, üstün
senin aşkın
Aşkınay: ayın çok değişik ve çok güzel görünmesi

Aşkıner: üstün er, üstün gelen

Aşula: müzikte melodi

Aşir: kervanları koruyan memur

Avcı: avlanan, av sporu yapan kişi

bir şeyi elde etmeye uğraşan
osmanlı sarayında şikariler diye adlandırılan askeri grup
Avfi: arap düşünür

Avıl: memleket

Avınç: yakınlık

Avnullah: Allah' ın yardımı

birleşik isim
Avni: yardım etmek, yardımda bulunmak, yardımla ilgili
Ayaba: muhammed tapar' ın oğlu

Ayalp: ay gibi güzel ve yiğit

Ayana: saygı

Ayanç: saygı

Ayanoğlu: açık, belirli

ayan' ın oğlu
Ayata: eski Türklerde ay tanrısı

Ayaydın: ay ışığı

Ayaz: duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, bulutsuz ve ay ışıklı gecede çıkan soğuk

Aybar: insanda saygı uyandıran görünüş, görkem

gösterişli, heybetli
heybet
Aybars: ay gibi parlak, pars gibi çevik ve güçlü

hun hükümdarı atilla'nın amcası
özel isim
Aybay: ay gibi parlak, zengin ve saygıdeğer

Aybeg: ay gibi temiz ve aydın yönetici, ileri gelen, bey

Aybek: hindistan komutanı

Ayber: ay meyvası

Ayberk: sağlam kişilik

ayın parlaklığı
Aybora: ay kadar güzel, fırtına gibi hızlı

Aybige: büyük ay, dolunay

Ayçetin: güzel ve zorlu

Aydar: perçem, manas destanındaki kahraman

Aydemir: yüzü kavisli bir çeşit keser

Ayderusi: güney arabistan' ın eski ve tanınmış bir derviş

Aydın: ışıklı

aylı gece
açık, belli
uğurlu
beyni çağdaş düşüncelerle aydınlanmış, bilgili kişi
Aydınalp: cesur ve güçlü olduğu kadar bilgili de olan insan

Aydınay: ayın çok parlak hali

Aydınel: aydınlık yer, ışıklı yer

Aydıner: aydınlık yüzlü, mert

Aydınol: okumuş ve bilgili biri ol

Aydıntan: aydınlık, sabah vakti

Aydıntuğ: üzerine ışık düşmüş tuğ

Aydoğa: ay doğsun anlamında

Aydoğan: ay gibi doğmuş olan

Aydonat: ışık donat, parlaklık donat anlamında

Aydinç: ay gibi güzel, ışıklı ve dinç

Ayerdem: ay+erdem

Ayet: kuran surelerini meydana getiren cümlecikler

Ayetullah: Allah' ın ayetleri

özellikle şii mollalarının kullandığı isimlerdendir
Allah' ın göndermiş olduğu yasalar ve emirler
mucizeler, hikmetler
iz, nişan
Aygut: karşılık, mükafat

Aygutalp: Türk komutan

Ayhan: ay hakimi

ay gibi güzel yüzlü hakan
ay+han
oğuz han'ın ikinci oğlu
Ayık: uygarlık

Ayırbas: değiştirme

Aykaç: şair

Aykal: ay gibi parlak ve ışıklı kal

Aykan: kanı ay gibi parlak ve temiz ay kanlı

Aykın: ışıltılı kın

Aykon: ay+kon

Aykul: güzel insan

Aykut: kutlu ay, uğurlu ay

armağan, ödül
Aykutalp: özel isim

Ayman: ay gibi

Aymete: hun imparatoru mete' nin bir adı

Aymutlu: ay gibi güzel ve mutlu

Ayni: gözle ilgili
ayn' a ait

pınar, kaynak, göz
karşılığı mal olarak ödenmiş
Aynüddevle: devletin gözü

devletin kaynağı
Aynşems: güneş kaynağı

mısır' da bir kasaba
bir cins değerli taş
Aypar: görkem, saygı

Aypars: ay gibi güzel ve pars gibi yırtıcı

Aypolat: ay gibi ışıltılı ve cesur

Ayrıç: taksim etme

Aysal: ay'la ilgili, ay gibi

Aysar: ayın evrelerine göre huyu değişen kimse

Aysungur: ay gibi sakin olan

Aytaç: başında ay gibi ışıklı taç bulunan

ay+taç
Aytar: haberci

Aytaş: ay gibi parlak ve sert

Aytekin: ay şehzadesi, prensi

ay gibi parlak ve biricik
çok değerli
ay+tek
tek ay, uğur getiren ay
Aytış: söz, nutuk

Aytop: ayın dolun hali gibi

Aytuğ: ay gibi parlak tuğ

kralın başına taktığı tuğ şeklindeki taç
Aytun: ay ve gece, aylı gece

Aytunç: ay gibi güzel, tunç kadar sağlam

Aytunca: tunca ırmağı gibi görkemli

Aytigin: özel isim

Aytimur: ay gibi ışıklı, demir gibi sağlam

Aytün: ay ve gece

AyTürk: aydın ve gelecek vaadeden Türk

Ayvaz: savaş gemilerinde cerrah yamağı

ermeni ve kürt uşaklar (eskiden), yakışıklı, sırım gibi
arapça ivez kelimesinin bozulmuş şekli
eskiden kibar konaklarda yemek servisi yapan ve sokak işlerinde kullanılan vanlı ermenilere verilen ad, ermeni uşak
karagöz perdesinin belli başlı tiplerinden biri
köroğlu destanında bir kahraman
Ayverdi: özel isim

Ayyıldız: Türk bayrağı

Ayyüce: ay gibi aydınlık nurlu ve yüce olan er

özel isim
Ayzer: 1- altın renginde olan 2- ay' ın altın renginde olduğu zaman
Avvad: ud çalan, udçu

Avşar: işi peşin gören, bir Türkmen boyu

Azad: özgür, kurtulmuş, başına buyruk
hür, serbest

kimseye bağımlı olmayan
kurtulmuş
müberra
zarif, nazik
Azadi: bağımsızlık, özgürlük

Azam: en büyük, daha büyük, ulu

Azameddin: dinin ululuğu, emaneti

Türk dil kuralı açısından "d/t" olarak kullanılır
Azamet: maddi ve manevi anlamda büyüklük

Azamettin: dinin yüceliği

Azer: ateş

azerbaycan kelimesinin kökü olan azer' den
Azmun: deneme, sınama, tecrübe

Azmi: kararlılık

güçlü, kuvvetli
kemikli, kemikle ilgili
azim sahibi
Aznavur: sergerde, yiğit

Azraf: zarif

pek ince, pek nazik
çok zeki
Azrak: çok az bulunan, değerli

Aztekin: özel isim

Azim: bir şeyler yapmak için kararlı kişi

azmeden, azimli
büyük, ulu, cesim, iri muhteşem
kuvvetli, şiddetli, derecesi yüksek
ehemmiyetli, mühim, müthiş
Aziz: sevgili

az bulunur
muhterem
onur sahibi
yüce
saygıdeğer
Azizi: aziz' e ait

Azzam: en büyük, en ulu