dini bilgiler

[ DİN ]







Din, ilk insanla birlikte doğal olarak var olmuştur. İnsan var olduğu
sürece de devam edecektir. Çünkü insanın yaratılışında, kendisini
yoktan var edeni bilme, O'na inanma, bağlanma, kulluk yapma duygusu ve
ihtiyacı vardır. Fıtratı bozulmamış bir insanda bu ihtiyaç mutlaka
kendisini gösterir ve tıpkı fiziki varlığın yeme, içme bilmeye, o'na
inanmaya ve bağlanmaya ihtiyaç duyar. İnsan, fıtratındaki bu duyguyla
aklını kullanarak, yaratanının varlığını ve birliğini kavrayabilir.
Ancak, yaratıcısının, kendisinin mutluluğu için ondan neler istediğini,
hangi davranışlarından razı olup hangilerinden hoşlanmayacağını,
kısacası o'nun hoşnutluğunu nasıl elde edeceğini, bunun yanında,
sinirli olarak yaratılmış bulunan insan aklının, mücerred düşünmekle
ulaşamayacağı birtakım soyut meseleleri bilemez. İşte sınırlı olarak
yaratılmış bulunan insan aklının, tek başına çözemeyeceği bu tür
meselelerin cevabini ancak hak din verebilir.



Bunun için Allah, insanlar içinden peygamber görevlendirerek onlar
aracılığıyla insanları dünya ve ahirette mutluluğa ulaştıracak esasları
insanlara bildirmiştir. İşte Allah'ın Peygamberleri aracılığıyla akıl
sahiplerine gönderdiği, onları kendi irade ve seçimleriyle doğruya ve
mutluluğa ulaştıran bu hayat düzenine din denir.



Dini kuralların koyucusu Yüce Allah'tır. Peygamberler dahil hiç bir
kimsenin din koyma yetkisi yoktur. Peygamberler, dini hükümleri tebliğ
etmekle yükümlüdürler. Tarih boyunca insanların din olarak ortaya
koydukları birtakım ilke ve kurallar hiçbir zaman hak din niteliği
taşımaz. Vahye dayanmayan yani bir peygamber tarafından tebliğ
edilmemiş olan bu gibi sistemler, insanlığı maddi ve manevi bütün
yönleriyle kuşatıcı özelliğe sahip olamaz. Bunun yanında asılları vahye
dayanmakla birlikte, temel ilkeleri korunmamış ve zaman içinde
asliyetini yitirip bambaşka şekiller alarak bozulmuş dinler de vardır.

[ İSLAM'A GİRİŞ ]







İslâm'a giriş, imanla gerçekleşir. İman, Allah Teâlânın Hz.Muhammed'e
indirdiği, o'nun da insanlara tebliğ ettiği kesin olarak belli olan
şeylerin tümüne tereddütsüz inanmak ve onaylamaktır. İmanın temelini,
iste bu kabul ve onaylama oluşturur.



Müslüman olmak isteyen kişi bu kabul ve tasdikini "Şehadet ederim ki,
Allah'tan başka tanrı yoktur ve yine şehadet ederim ki Hz. Muhammed
O'nun kulu ve elçisidir" mealindeki "Eşhedü en la ilahe illallah ve
eşhedü enne Muhammeden abdühü ve rasülüh" cümlesiyle açıklar. Bu
cümleye "Kelime-i Şehadet" denir.



İman, bilerek, isteyerek benimseyerek inanmaktır. Bir kimse kalben
inanmadığı halde diliyle bu cümleyi söylese iman etmiş olmaz. Kelime-i
şehadeti söyleyen kimse, son ilahi kitap Kur'an-ı Kerim'i bütünüyle
benimsemiş ve Allah'ın son peygamber Hz. Muhammed'e vahiy yoluyla
bildirdiği, Onun da insanlara tebliğ ettiği her şeyi tamamen kabul
etmiş demektir. Bu sebeple Allah'ın varlığına ve birliğine imanın
yanında; meleklerin varlığına Allah'ın gönderdiği kitapların gerçek
olduğuna, peygamberlere, Ahiret gününe her şeyin Allah'ın takdiriyle
meydana geldiğine, kısacası Kur'an-ı Kerim'in ve peygamberimiz Hz.
Muhammed'in kesin ve net olarak bildirdiği şeylerin hepsine inanmak
imanın şartıdır. "Kelime-i Şehadet" bütün bunları topluca kabul ve
tasdik etmeyi ifade eden bir anahtar cümledir. Bu yüzden Kelime-i
Şehadet, İslâm'a giriş sözleşmesi yapmak gibidir. Bu sözleşmeyi yapan
insan, Allah'a büyük bir söz vermiş, O'nun emirlerini tereddütsüz bir
şekilde kabul edip yerine getirmeyi,yasaklarından kaçınmayı benimsemiş
olmaktadır.



Kelime-i Şehadeti söyleyerek yaptığımız sözleşmeye bütün mahlukat şahit
oluyor. Şayet bu sözleşmeyi bozarsak, sözümüzden döndüğümüze şahit olan
veya bu sözleşmeye aykırı hareket ettiğimize tanık olan yeryüzündeki ve
gökyüzündeki her şey Allah'ın huzurunda aleyhimize şahitlik edecektir.



Ayrıca, bu sözleşme ile müslüman toplumun bir ferdi haline gelmiş
oluyoruz. Müslümanlarla evlenme, zekat alma, verme, müslümanlarla her
türlü dayanışma bu sözleşmenin kapsamına girmektedir.



İman etmek için kimse zorlanamaz. İslâm'a girmek isteyen kendi
isteğiyle girer. İman etmeden önce araştırma yapılabilir, kafada oluşan
her türlü tereddüt ve şüphenin cevabi aranabilir. Ancak iman ettikten
sonra iyi bir mümin, iyi bir müslüman olabilmek için kalpten her türlü
tereddüdü söküp atmak gerekir. Çünkü imanla tereddüt bir arada olmaz.
Bu yüzden iman, insanin kalbinin derinliklerine öylesine kök salmalı ki
onu İslâm'a aykırı davranışlardan alıkoymalı, onun zihniyetinin,
ahlakinin ve davranışlarının İslâm'a göre şekillenmesine imkan vermeli.




İslâm'a girmek için herhangi bir aracıya ihtiyaç yoktur. Bir kimse
yukarıda belirttiğimiz hususlara inanmak suretiyle kendiliğinden
İslâm'a girebilir.Bu hususta başkaları kendisine ancak bilgi vererek
yardımcı olabilirler. İslâm'a giren kimse kendisine, tam bir inanç
berraklığı kazandıracak kaynağa ulaşmış olmaktadır. Böylece önemli bir
inanç değişiminden sonra ilk fırsatta bir de gusül (boy abdesti)
alınmalıdır. Gusül ilerde tarif edilecektir.

[ İSLAM'I ÖĞRENME ]







Önceden bir başka dine mensupken veya dini bir inancı yokken sonradan
müslüman olan bir kimsenin hayatındaki en önemli dönüm noktası, hiç
şüphesiz İslâm'a girdiği andır. Bu öyle bir an ki geçmişin tüm
günahlarını silmekte ve müslüman olan kişinin hayatında tertemiz,
bembeyaz bir sayfa açmaktadır. Şu halde bu tertemiz sayfanın
kirlenmemesi ve iyi bir başlangıç yapılması, o kimsenin dünya ve ahiret
mutluluğu açısından çok önemlidir.



Zerrece tereddüde yer vermeyen temiz bir imanla İslâm'a girdikten sonra
İslâm'ı doğru bir şekilde öğrenme gayreti içine girmek gerekir. Çünkü
İslâm'ın temel ve vazgeçilmez öğretilerini bilmeden İslâm'ı tam
manasıyla yaşayabilmek pek mümkün olmaz. Gerçek bir mü'min, İslâm'ı iyi
tanımalı, ona bilinçli bir şekilde sarılmalı ve onu hayata geçirmeye
çalışmalıdır.



En iyi müslüman Allah'a karşı en yüce saygı gösteren
müslümandır.Allah'a karşı en iyi saygı gösterebilmek İslâmi deyimiyle
muttakilerden olabilmek için nasıl muttaki olunabileceğini bilmek
gerekir. Bilgisiz bir şekilde İslâm'ı hayata geçirmek en azından
istendiği şekilde hayata geçirmek pek mümkün olmaz bu durum, Işık
olmadan, gece zifiri karanlıkta yol almaya benzer. Böyle bir kimse
yoldaki işaretleri farkedemez ve muhtemelen farkında olmadan yoldan
çıkabilir veya bir çukura yuvarlanabilir. İste bu sebeple hiç olmazsa
asgari seviyede neyin doğru neyin yanlış olduğunu ayırtedebilecek;
kimin doğru kimin yanlış söylediğini sezebilecek seviyede de olsa bir
İslâmî bilgi elde etmek gayreti içinde olmak gerekir.



Az çok İslâmî bir bilgiye sahip olan insan, İslâm'ın aydınlık yolunu
apaçık görebilir. Küfrün, şirkin, ahlâksızlığın İslâm'a ters düsen
unsurlarını farkedebilir. En azından kendisine rehberlik yapmaya kalkan
insanlardan hangisinin rehberlik yapabileceğini hangisinin
yapamayacağını ayırdedebilir.



Çağımızda pek çok müslüman, mealesef, İslâm'ın güzelliklerini
hayatlarına yansıtama mışlardır. Çünkü onlar da İslâm'ı yeterince
öğrenebilmiş değillerdir.Bu yüzden yalnızca bugünkü müslüman
toplulukları taklit ederek İslâm'ı doğru bir şekilde hayata
geçirebilmek pek mümkün olamaz.



Kur'an-i Kerim, okumaları, anlamaları, içindekilere göre hareket
etmeleri ve prensipleri ni hayata geçirmeleri için insanlara
gönderilmiştir.



Peygamber Efendimiz de İslâm'ın nasıl hayata geçirileceğini bizzat
yasayarak ve anlatarak göstermiştir. Öyleyse bir müslüman, Kur'an-i
Kerim'i ve Peygamber Efendimizin İslâm'ı hayata geçiriş tarzını
öğrenmeye gayret etmelidir ki, tam manasıyla Allah'a teslimiyet içinde
olabilsin ve son peygamberin örnekliğinden yararlanabilsin.



İslâm'ı doğru kaynaklardan doğru bir şekilde öğrenmeye çalışmalıdır.
Bunun için İslâm'ı bilen kimselerin kılavuzluğundan yararlanmak en
kestirme yoldur. İslâm'ı öğrenirken belli bir sıra takibedilmeli ve
kendisini öncelikle ilgilendiren konular dan başlamalı. Bir müslümanı
kişisel olarak ilgilendiren en öncelikli konular ise yerine getirmekle
yükümlü olduğu farzlar ve sakınması gereken haramlardır. Farzların
basında da müslüman olduğu günden itibaren kılmaya başlaması gereken
günlük ibadeti beş vakit namaz gelir. Yeni İslâm'a girmiş bir müslüman,
bu konuda ya pratik olarak diğer Müslümanların kılavuzluğundan
yararlanmalı yada konuyla ilgili hazırlanmış eğitici ve öğretici
görüntülü yayınlardan istifade etmelidir.



Böylece bir mümin ilkönce yapabildiği kadarıyla günlük ibadeti olan
namazları kılmaya baslar, bilahare yavaş yavaş eksikliklerini gidermeye
gerekenleri öğrenmeye ve namazı usulüne uygun olarak kılmaya gayret
eder.

[ İSLAM'I YAŞAMA ]







Bir önceki baslıkta, kısaca İslâm'ı öğrenmenin öneminden söz ettik.
İslâm'ı öğrenmenin amacı onu hayata geçirmektir. Çünkü hayata
geçirilmeyen bir bilginin değeri yoktur. Elde edilen bilgiler hayata
geçirilirse bir anlam kazanır.



İslâmî bilgileri elde ettiği halde bunları hayata geçirmeyen bir
müslümanın hali, hastalığıyla ilgili reçetedeki ilaçları çok iyi bilen
fakat bu ilaçları alıp kullanmayan kimsenin haline benzer.



İmanı bir tohuma benzetirsek; gerek ibadet gerek ahlak ve muamelat
sahasındaki İslâmî esasların hayata geçirilmesi, bu tohumun filizlenip
yeşermesine, yaprak açmasına ve meyve vermesine benzer. İnandığı halde
bu inancını hayata geçirmeyen kimse, aklında güzel şeyler tasarlayıp
bunları uygulamaya koymayan kimse gibidir.



İmanı sağlıklı bir şekilde koruyabilmek edebilmek, dünya ve ahiret
mutluluğunu elde etmek ve neticede huzurlu olabilmek için mü'min, Yüce
Allah'la manen bağlantı kurmak ve bu bağlantıyı devam ettirmek
ihtiyacındadır. Çünkü insan, Allah'ı bilmek ve ona ibadet etmekle tam
bir huzura kavuşabilir. Yoksa ruhunda daima bir boşluk daima bir
sıkıntı duyar. Çünkü yukarıda da belirttiğimiz gibi, fiziki varlığımızı
sağlıklı bir şekilde sürdürebilmek için nasıl yeme, içme, uyuma gibi
bir takım biyolojik ihtiyaçları gidermek zorundaysak ruhumuzun
canlılığını ve diriliğini muhafaza edebilmek ve rûhi melekelerimizi
geliştirebilmek için de ibadete ihtiyacımız vardır.



İman ettikten sonra bu imanın gereklerini yerine getirmemek, bir
çelişki olur. Huzurlu olabilmek için çelişkilerden kurtulmak gerekir.
Çünkü çelişkiler içinde bocalayan bir kimsenin huzurlu olması
düşünülemez.



Müslümanlık bir giyim kuşam ve sekil değişikliğinden veya mücerred bazı
sözler söyle mekten ibaret değildir. O bir zihniyettir. İste bu sebeple
mü'min, Allah'ın son peygamberi Hz. Muhammed'le kemale erdirdiği dini
gönülden ve içten benimseyerek onu hayata geçirme gayreti içinde olur.



İbadet, müslüman olduğunu söyleyen kimsenin, bu iddiasında sadık olup
olmadığını ortaya koyan en önemli göstergelerden biridir. Çünkü iman
ettikten sonra ibadet ihtiyacı kendiliğinden ortaya çıkacaktır. Bizi
yoktan var eden, binbir çeşit nimete garkeden, rahmeti, bilgisi, gücü
her zerreyi kuşatan, sonsuz kudretin varlığını kabul edip de O'na karsı
sonsuz bir hayranlık ve minnet duymamak mümkün müdür? İste ibadet,
kulun bu hayranlığını ve minnetini ifade eden bir vasıtadır. İbadet,
yalnız birtakım şekillere, diş görünüşlere bağlı hareketlerden ibaret
değildir. İbadette esas olan özdür. Huşu olmadan yapılacak bir ibadetin
içi bostur.



Samimi bir mü'min, her hareketinin ve davranışının Allah'ın rızasına
uygun olup olma dığını göz önünde bulundurur. Böyle hareket ettiği
takdirde yaptığı her meşru fiil bir ibadet hükmünü almaya baslar.



İslâm'a göre, İslâm'a girerken, ibadet ederken, dua yaparken her hangi
bir aracıya ihtiyaç yoktur. Her insan doğrudan doğruya Allah'a el açıp
yakarabilir. İbadet yapabilir. Günahları af yetkisi de sadece Yüce
Allah'a aittir. Allah'tan başka hiç kimse günah affedemez. İlerdeki
sahifelerde İslâm' daki ibadetlerle ilgili kısaca bilgi verilecektir.



İslâm ahlakıyla ahlaklanma da İslâm'ı yasamanın en önemli bölümlerinden
birini oluşturur. Denilebilirki; hiç bir dinde ve hiç bir düşünce
sisteminde İslâm'da güzel ahlaka verilen önem kadar önem verilmemiştir.
Hatta Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed "Ben ancak ahlaki faziletleri
tamamlamak için gönderildim" buyurmuştur. Bu yüzden müslümanın ahlakini
güzelleştirmesi en temel hedeflerden biri olmalıdır. Bu amaçla mü'min,
İslâm'ın kendinden istediği kişisel ve toplumsal görevlerini öğrenmek
ve bunun sonucunda güzel hareketlerle bezenmek, çirkin alışkanlıklardan
kaçınmak zorundadır.



İslâm ahlakıyla ilgili olarak da ileriki sahifelerde kısaca bilgi verilecektir.

[ İSLAM'I TANITMA: ]







Susuzluktan dudakları çatlamış birisinin, pınara ulaşıp kana kana
içtikten sonra kendisi gibi susuzluk çektiğini bildiği diğer insanları
da o pınara ulaştırmak için bir çaba sarf etmemesi düşünülemez. Bunun
gibi, gerçekten İslâm'a yürekten inanmış ve İslâm'ın nasıl berrak bir
pınar olduğunu görmüş olan bir kimsenin, yapabiliyor ve becerebiliyorsa
o kaynağa başkalarını da ulaştırmak için gayret göstermesi dini bir
vecibedir.



Gönülden inandığı ve benimsediği, son hak din İslâm'ı herhangi bir
baskı ve zorlamaya başvurmadan diğer insanlara da ulaştırma gayreti
içinde olmak ve bu uğurda karsılaşacağı güçlükleri göğüslemek, ortaya
çıkacak engelleri ortadan kaldırmak için mücadele etmek her müslümanın
görevidir. Bir başka dinden veya düşünce sisteminden İslam'a geçmiş
bulunan kimseler, daha önce mensubu bulundukları dinin yahutta düşünce
sistemi nin saliklerini iyi tanıdıkları için, bu konuda, müslüman
toplumlarda yetişip geleneksel olarak Müslüman olanlardan daha basarili
olabilir ve Peygamber Efendimizin su müjdesine kavuşabilirler: " Senin
aracılığınla bir kimsenin müslüman olması, senin için dünya ve
dünyadaki herşeyden daha hayırlıdır."



Bu sebeple yeni İslâm'a girmiş kardeşlerimize, güzel bir şekilde
yapabileceklerse İslâm'ı başka insanlara da tanıtmak için çaba
sarfetmelerini tavsiye ediyoruz. Bu konuda temel prensip, sevdirmek,
kolaylaştırmak, müjdelemek ve ümit vermek olmalıdır.

[ İSLAM DİNİ HAKKINDA BAZI TEMEL BİLGİLER ]







Müslümanlar, dünya nüfusunun dörtte birini oluşturmaktadırlar.
İslâmîyet bugün artık beş kıtaya yayılmış vaziyettedir. İslâm Dininin
Dünya Medeniyetine çok büyük katkıları olmuştur. İslâm'ı çeşitli
yönleriyle tanımak için bu dini çeşitli yönleriyle tanıtan muteber
eserlere müracaat etmek gerekir. Bu küçük broşürde amaçlanan ise, İslâm
Dininin itikat ibadet ve ahlak esaslarıyla ilgili çok özet bilgiler
sunarak bir ön fikir vermektir.



İslâm: "İslâm", Arapça bir kelimedir. Kökü "barış" anlamına gelen "silm
(selm)" kelimesine dayanır. Sözlükte itaat etme, boyun eğme anlamına
gelir. Herhangi bir zorlama olmaksızın gönülden ve içtenlikle Allah'a
itaat etmek, O'na teslim olmak, emir ve yasaklarına kayıtsız şartsız
boyun eğmek demektir.



İslâm, Yüce Allah'ın son Peygamber Hz. Muhammed'e vahiy yoluyla
bildirdiği O'nun da insanlara ulaştırdığı şeylerin tümünü kabul ederek
onları yasamak, sözleri ve isleriyle onları kabul ettiğini göstermek,
Allah'a ve Rasulüne itaat etmektir.



Müslüman: İslâm Dininin kurallarına uyan, İslâm'ın kurallarını hayata geçiren kimsedir.



İman: Sözlük anlamı doğrulamak tasdik etmek bir şeye tereddütsüz ve
kesin olarak yürekten inanmak anlamına gelen iman, İslâmî bir deyim
olarak Allah'a ve Hz. Muhammad'in Allah tarafından haber verdiği kesin
olarak belli olan şeylerin doğru olduğuna tereddütsüz inanmaktır.



İmanın Esasları: Peygamberimiz Hz.Muhammed; imanın ne demek olduğunu sorana:



İman, Allah'tan başka tanrı olmadığına, Muhammed'in Allah'ın kulu ve elçisi olduğuna,



Allah'ın meleklerine,



Kitaplarına,



Peygamberlerine,



Ahiret gününe,



Kadere (Hayır ve ser her şeyin Allah'ın takdiri ve yaratmasıyla
olduğuna) inanmaktır" şeklinde cevap vermiştir. Peygamberimizin bu
sözü, İslam'daki inanç temellerini göstermektedir. Simdi bunlara kısaca
değinelim.



1. Allah'a İman: Allah'ın varlığını, birliğini, ezeli ve ebedi
olduğunu, yani varlığının bir başlangıcı olmadığını ve ebediyken sona
ermeyeceğini, esinin, benzerinin, ortağının, oğlunun, kızının
olmadığını; varlığı kendinden olup varlığı için bir başka şeye muhtaç
olmadığını, yaratılmış olan şeylerden hiç birine benzemediğini,
dolayısıyla düşündüklerimizden ve hayalimize gelen şeylerin hepsinden
başka olduğunu; her şeyi bildiğini, herşeyi gördüğünü, her şeyi
işittiğini, duyduğunu, her şeye gücünün yettiğini, her şeyi yaratanın O
olduğunu ..Kısacası, her türlü eksiklikten uzak oldu?unu ve her türlü
eksiksizlik özelliğine sahip olduğunu kabul etmek ve buna yürekten,
tereddütsüz bir şekilde inanmak; ergenlik çağına ulaşmış her akil
sahibine farzdır.



2. Meleklere İman: Allah'ın yarattığı şeyler, gözümüzle
gördüklerimizden ibaret değildir. Göremediğimiz ve hakikatlerini
bilemediğimiz ruhani ve nurani varlıklar da vardır. Meleklerde
bunlardandır. meleklerin varlığını peygamberler ve ilahi kitaplar haber
vermektedir. Bu sebeple onları inkar etmek , Peygamberleri inkar etmek
gibidir.



Melekler yaratılışı, insanlarınkine benzemez. Onlarda yeme, içme,
erkeklik, dişilik gibi özellikler yoktur. Günah islemezler, Allah'ın
kendilerine verdiği görevleri yaparlar. Sayılarını Allah'tan başka
kimse bilmez.



3. Kitaplara İman: Allah, insanlara doğru yolu göstermek, onları dünya
ve ahirette mutlu kılacak ilkeleri bildirmek, akıllarıyla cevaplarını
bulmaları imkansız bazı konularda onları aydınlatmak üzere Peygamberler
göndermiştir. Bu peygamberlerden bazılarına insanlara tebliğ edilmek
üzere yol gösterici kitaplar indirilmiştir. Allah Teâlânın Kitap
göndermesi, sahifeler halinde başlamıştır.İlk sahifeler, ilk insan ve
ilk peygamber Hz. Adem'e gönderilmiştir. Sayıları henüz son derece
sınırlı olan, hayatları ve ilişkileri henüz kompleks hale gelmemiş o
zamanın toplumlarının ihtiyacının görülmesinde bu sahifeler yeterli
olmaktaydı.



Peygamberlerin getirdiği esaslarla ve bu esasların Işığında insan
aklinin faaliyetleriyle uygarlık ilerledikçe, insanların hayat ve
ilişkileri daha kompleks hale geldikçe Allah Teâlâ da daha kapsamlı
sahifeler ve kitaplar göndermiştir. İlahi kitaplar son kitap Kur'an-ı
Kerim'le zirveye ulaşmış ve Kur'an-ı Kerim ilahi korumaya alınmıştır.
Artık bundan sonra ilahi kitap gelmeyecek ve Kur'an-ı Kerim kıyamete
kadar insanlığın rehberi olacaktır. Tevrat Hz. Musa'ya, Zebur Hz.
Davut'a, İncil Hz. İsa'ya indirilen büyük kitaplardır.



Müslüman, Allah tarafından Peygamberlere indirilen kitapların hepsine
inanır. Ancak bu kitaplardan, Allah'ın indirdiği gibi hiç bir harfi
bile değişmeden günümüze kadar ulasan yegane ilahi kitap, sadece
Kur'an-ı Kerim'dir. Diğerleri ise ya tamamen kaybolmuş veya insanlar
tarafından değiştirilmiş; böylece asli şekillerini kaybetmişlerdir. Bu
yüzden bugün Kur'an-ı Kerim'in dışında elde mevcut bulunan diğer ilahi
kitaplarda yer alan sözlerden hangilerinin Allah'a ait olduğu,
hangilerinin ise insanlar tarafından bu kitaplara sokulduğunu
ayırdetmek mümkün değildir.



Zaten Kur'an-ı Kerim indirildikten sonra ilahi kitaplara ihtiyaç
kalmamıştır. Artık onların hükmü sona ermiştir. Çünkü, yukarı da da
belirttiğimiz gibi Kur'an-ı Kerim, diğer kitaplarında ihtiva ettiği
Allah'ın birliğine Peygamberlerine, kitaplarına, meleklerine, ahiret
gününe iman; canın, malın, neslin, aklın ve dinin korunması gibi hak
dinin temel esaslarını yeniden ve en mükemmel bir şekilde ortaya
koymuş, daha önceki kitaplarda da yer alan gerçekleri tasdik etmiş,
tahrif edilen hususların doğrusunu açıklamıştır.



4. Peygamberlere İman: Yüce Allah, insanlara kendi içlerinden seçtiği
son derece yetkin insanlar aracılığıyla dinini bildirmiştir. Bu
kimselere "peygamber" denir ki Allah ile kulları arasında bir elçi
demektir.



Peygamberlik, Allah'ın insanlardan dilediğine verdiği bir görevdir.
Çalışmakla elde edilmez. İlk Peygamber Hz. Adem son Peygamber Hz.
Muhammed (s.a.v) dır. Bu ikisinin arasında pek çok peygamber gelip
geçmiştir. Sayılarını Allah'tan başka kimse bilmez. Bunlardan bir
kısmının adı Kur'an'da geçmektedir. Her millete kendi diliyle konuşan
peygamberler gönderilmiştir.



Peygamberler de insandır. Bu bakımdan yeme, içme,uyuma,
dinlenme,evlenme, hastalanma gibi beşeri hususlarda diğer insanlarla
aralarında bir fark yoktur. Bunlar peygamberler için bir eksiklik
değildir. Ancak hepsinde mutlaka bulunması gereken ortak nitelikler
şunlardır. Sıdk (doğruluk), emanet (güvenilir olma), fetanet (çok zeki
ve akilli olmak), tebliğ (bildirmekle yükümlü bulundukları hükümleri
insanlara anlatmak). Peygamberlerin , peygamberliğini insanlara
anlatmak için Allah kendilerine mucizeler vermiştir. Son peygamber Hz.
Muhammed (s.a.v)'e de böyle pek çok mucize verilmiştir. Fakat O'nun en
büyük ve sürekli mucizesi, hiç şüphesiz ki Kur'an'dır.



5. Ahiret Gününe İman: Allah'tan başka hiç bir varlık kadim ve ezeli
değildir. Hepsi de Allah'ın yaratmasıyla sonradan meydana gelmiştir.
Sonradan yaratılan şeylerin bir de sonu vardır. Çünkü Allah'tan başka
hiç bir şey ebedi ve baki değildir. Dünyanın da sonunun gelip düzeninin
alt üst olmasından yani Kıyametin kopmasından sonra Allah'ın emriyle
bütün canlılar tekrar diriltilecektir. Buna öldükten sonra tekrar
dirilme denir. İnsanlar dünyada yaptıkları şeylerden sorguya çekilecek,
haklı haksiz ayırt edilecek, kimin kimde hakki varsa alınacak, herkes
dünyada yaptığı iyilik ve kötülüğün karşılığını mutlaka görecektir.
İste bütün bunlara inanmak da iman esaslarındandır.



6. Kadere İnanmak: (Hayır ve Şer; her şeyin Allah'ın takdiri ve
yaratmasıyla olduğuna) inanmak. Kader, Allah Teâlânın, ezelden ebede
kadar olacak her şeyi en ince ayrıntılarıyla bilip takdir
etmesidir.Allah kullarına hayrı da şerri de serbestçe seçebileceği bir
irade vermiştir. İnsan iyiliği veya kötülüğü kendi seçer. Onun
seçtiğini de Allah yaratır. Ancak, Allah Teâlâ, kulun kötülüğü
seçmesine razı değildir. Bu yüzden kullar kendi seçimlerine göre
karşılık göreceklerdir. İste, hayır ve şer her şeyin Allah'ın
yaratmasıyla meydana gelmesinin anlamı budur. Buna da inanmak iman
esaslarındandır.



İbadetler:



Namaz: Namaz, müslümanın günlük ibadetidir. İman ettikten sonra
müslümanın, yerine getirmekle yükümlü bulunduğu farzların basında
gelir. Namaz, insani kötülüklerden uzaklaştırır, manen olgunlaşmasını
sağlar, ruhi melekelerini geliştirir, günahlardan arındırarak manevi
huzura kavuşmasını temin eder. Allah'a manen yakınlaşmanın en önemli
vasıtalarından biri olan namaz, Allah'ın rızasını kazandırır. Günde
münferit olarak veya cemaatle beş defa kılınan namaz, insana daima
Allah'ı hatırlatır. Müslüman, şafak vakti kalkar ve ilk önce sabah
namazını kılmak suretiyle Allah'ı anarak güne başlar, gün ortasında
öğle namazıyla yine O'na yönelir, dünya meşgalelerinin kendisini iyice
yorduğu bir vakitte ikindi namazıyla yaratıcısını unutmadığını
gösterir, aksam namazıyla Allah'la olan ahdini yenileyerek gününü
bitirir ve nihayet uykuya yatmadan önce tekrar Allah'ın huzuruna durmak
suretiyle O'nun yardımını dilemeyi unutmaz. Cuma günleri cemaatla
kılınan Cuma namazı ile yılda iki defa dini bayram günlerinde kılınan
bayram namazları, müslümanlara, hep birlikte Allah'ın huzuruna durma
imkanı verir. Böylece müslüman, bir taraftan dünyadaki islerini
yürütürken öbür taraftan yaratıcısıyla irtibatını asla kesmez, O'ndan
uzaklaşmaz, dünya ahiret dengesini sağlamış olur.

Abdest: Namaz kılabilmek için abdest almak şarttır. Abdest, yüzü
dirseklerle beraber elleri yıkamak, ıslak elle başı mesh etmek,
topuklarla beraber ayakları yıkamaktır. Aslında manevi bir temizlik
olan abdestin maddi temizlik açısından da büyük faydaları vardır.



Gusül: Gusül, ağız ve burnun içi dahil hiç kuru yer kalmamak üzere
tepeden tırnağa vücudun her tarafını yıkamaktır. Cinsel ilişkide
bulunmuş olanların, adet ve lohusalık halleri sona ermiş bulunan
hanımların gusül yapmaları gerekir. Ayrıca en az haftada bir defa her
müslümanın yıkanması dini bir tavsiyedir. İslâm dini, temizliğe büyük
bir önem vermiştir. Peygamberimiz: "Temizlik imanın yarısıdır."
buyurmuştur.



Müslümanın her şeyiyle tertemiz olması, dini görevlerindendir. Bedenin,
elbisesinin, oturup kalktığı ve ibadet ettiği yerlerin, yiyip içtiği
şeylerin temiz olması gerekir.



Oruç: Niyet ederek tan yerinin ağarmaya başlamasından aksam güneş
batıncaya kadar yeme içme ve cinsel ilişkiden uzak durmak suretiyle
tutulan orucun dinî ahlakî, sosyal ve sıhhî bir çok yararları vardır.



Oruç tutan kimse sabretme, sıkıntılara göğüs germe, açlığa susuzluğa
dayanma ve nefse hakim olma melekesi kazanır. Fakirlik ve yoksulluğun
ne demek olduğunu daha iyi anlar. Bunun sonucu olarak, şefkat,
merhamet, başkalarına yardım etme ve insanlara faydalı olma gibi yüce
duygular kazanır. Elindeki nimetlerin kadrini bilir, israftan sakınmayı
öğrenir.



İnsanin manen yükselmesini sağlayan oruç, kişinin iradesini
güçlendirir, başkalarına karşı, sevgi, merhamet ve yardim hislerinin
gelişmesini temin eder.



Akil sahibi ve erginlik cağına gelmiş her sağlıklı müslümanın tutmak
zorunda olduğu oruç, bir aydır kamerî aylardan Ramazan ayında tutulur.



Zekat: Zekat, dinen zengin sayılan erginlik cağına gelmiş akıl sahibi
müslümanların, mallarının belli bir miktarını ki genellikle % 2,5 diğer
bir ifade ile kırktabirini seneden seneye fakir müslümanlara
vermesidir.



Zekat, sözlükte temizlik ve artma anlamlarına gelir. Çünkü günahlardan temizlenmeye ve malın bereketlenmesine vesiledir.



İslâm, yoksula yardımı kişinin isteğine bırakmayarak zengin olan
herkesin zekat vermesini zorunlu kılmıştır. Çünkü zekat, Allah'ın
zenginlere ihsan ettiği malda, fakirlerin hakkıdır.



Zekat, Allah'ın rızasını kazandıran, kişinin anlayışında, malın, araç
olmaktan çıkarak amaç haline gelmesini önleyen, insanda başkalarını
düşünme, merhamet ve iyilik gibi güzel duyguları geliştiren ve
toplumsal barışı sağlayan bir ibadettir.



Hac: İslâm'ın esaslarından biri olan Hac, hac günlerinde Kabe'yi ve
etrafındaki bazı kutsal yerleri usûlüne göre ziyaret ederek buralarda
yapılması gerekenleri yerine getirmektir. Gücü yeten her müslümana
ömründe bir defa hac yapmak farzdır.



Hac; her yıl, dilleri, renkleri, ülkeleri, kültürleri farklı, fakat
hedef ve gayeleri ayni milyonlarca müslümanın bir arada, hep birden
ibadet edip Allah'a yönelmelerini, birbirleri ile tanışıp
kaynaşmalarını, müslümanların dertlerini görüşüp ortak çareler üzerinde
düşünmelerini sağlar.



Hac ibadeti esnasında günlük giysilerinden soyunup ihrama giren
müslümanlar, zenginlikle böbürlenmemeyi, insanlar arasındaki eşitliği,
ölümü ve öldükten sonra dirilisi unutmamayı fiilen yasar ve öğrenirler.




İhramlı için konulan yasaklar, hiç kimseye, hatta haşerelere bile zarar
vermeme, yaratıklara şefkat ve merhamet, zorluklara sabretme melekesi
kazandırır. Böylece Hac farizasını eda eden kimseler, Allah'a kulluk
vazifelerini ifa etmiş oldukları gibi çevresindekilere yararlı olma,
hiç değilse zarar vermeme alışkanlığı kazanmış olur.

[ İSLAM AHLAKI ]







İslâm Dini kadar güzel ahlaka önem veren bir başka din veya düşünce
sistemi göstermek mümkün değildir. Öyleki Peygamber Efendimiz "İslâm,
güzel ahlâktır" buyurmuştur. Hz. Peygamberin güzel ahlâka teşvik eden
bir çok güzel sözü vardır.



"Mü'minlerin îmanca en kamil olanı, ahlâkI en güzel olanıdır"
"İçinizden en çok sevdiklerim ve kıyamet gününde bana en yakın
olanlarınız, ahlaki en güzel olanlarınızdır" hadisleri bunlardan sadece
ikisidir. Kur'an-ı Kerim'de adalet, ahde vefa, affetme, alçak
gönüllülük, ana-babaya itaat, sevgi, kardeşlik, barış, güvenirlilik,
doğruluk, birlik, beraberlik, iyilik, ihsan, iffet, cömertlik,
merhamet, müsamaha, tatlı dilli olma, güler yüzlülük, temiz kalplilik
gibi güzel ahlâki hasletlere teşvik eden ve zulüm, haksizlik, riya,
haset, gıybet, çirkin sözlülük, asık suratlılık, cimrilik, bencillik,
kıskançlık, kibir, kin, kötü zan, israf, bozgunculuk... gibi kötü
hasletlerden nehyeden pek çok âyetin yer alması, Kur'an'da ahlaka ne
kadar önem verildiğinin bir göstergesidir.



Peygamber Efendimizin güzel ahlaka teşvik eden ve kötü hasletlerden
nehyeden hadisleri ise neredeyse bir kitap oluşturacak kadardır. O
sadece bu sözleri söylemekle kalmamış, güzel ahlaki bizzat yasayarak
insanlara örnek olmuş ve öğretmiştir.



Bu yüzden O'nun ahlaki, İslâm ahlakinin en güzel tatbikatını
oluşturmaktadır. İste bu sebeple burada peygamberimiz Hz. Muhammed'in
güzel ahlakından az da olsa sözetmek istiyoruz(*). Çünkü O gerçekten en
güzel örnektir:



Peygamber Efendimiz güler yüzlü, nazik tabiatlı, ince ve hassas ruhlu
idi. Kati yürekli, sert ve kırıcı değildi. Ağzından sert ve kaba hiçbir
söz çıkmazdı. Başkalarını tenkit etmez, kimsenin ayıbını yüzüne
vurmazdı. Yanlış ve hoşlanmadığı bir davranış görürse "içinizden bazı
kimseler, söyle söyle yapıyorlar..." Şeklinde, bu davranışları
yapanların kim olduklarını belli etmeden ve hiç kimseyi kırmadan
yanlışı ve hataları düzeltirdi. Kimsenin sözünü kesmez, konuşması
bitinceye kadar dinlerdi. Tartışmayı sevmez, sözügereğinden çok
uzatmazdı. Kendini ilgilendirmeyen şeylerle meşgul olmaz, kimsenin
gizli hallerini araştırmazdı. Allah'a hürmetsizlik olmadıkça, sahsına
yapılan kötülükleri, ne kadar büyük olursa olsun, bağışlar, eline imkan
geçince öç almayı düşünmezdi.



Son derece iffet ve haya sahibiydi. Bütün insanları eşit tutar, zengin
fakir, efendi-köle, büyük-küçük ayrımı yapmazdı. Her bakımdan kendisine
güvenilirdi. Verdiği sözü mutlaka zamanında yerine getirirdi.
Dürüstlükten ayrıldığı, saka bile olsa yalan söylediği hiç
görülmemiştir. Bu yüzden O'na henüz peygamberlik verilmeden önce
"Muhammed'ül-Emin" denilmişti. Nitekim Peygamberliğini haber verdiği
zaman, iman etmeyenler bile O'na "yalancı, yalan söylüyor"
diyememiştir. En yakın akrabalarını safa tepesinde toplayıp onlari
İslâm'a davet için, "Size su dağın arkasında düşman atlılarının
bulunduğunu söylesem, bana inanırmısınız?" dediği zaman: "Hepimiz
inanırız. Çünkü sen yalan söylemezsin" diye cevap vermişlerdi. Kendisi
böyle olduğu gibi, herkesin dürüst olmasını isterdi. "Doğruluktan
ayrılmayınız, çünkü doğruluk, iyilik ve hayra götürür. İyilik ve hayır
da, kişiyi Cennete ulaştırır. Kişi doğru söyleyip doğruluğu aradıkça,
Allah katında sıddıklar zümresine yazılır. Yalan sözden ve
yalancılıktan sakınınız; Çünkü yalan insani kötülüğe sevkeder. Kötülük
de kişiyi Cehennem'e götürür. İnsan yalan söylemeğe ve yalan aramağa
devam ede ede, Allah katında nihayet yalancılardan yazılır"
buyurmuştur.



Rasûlüllah (s.a.v.) insanların en cömerdi ve en kerimiydi. Eline gecen
her şeyi muhtaçlara dağıtır, kimseyi eli boş çevirmezdi. (*)



Peygamberimizin ahlakini özetleyen bu kısım. Kısmî tasarruflarla İrfan
YÜCEL'in "Peygamberimizin Hayati" adli eserinden iktibas edilmiştir.
Son derece mütevâzı ve alçak gönüllü idi. Bir topluluğa geldiğinde,
kendisi için ayağa kalkılmasını istemez, nereyi bos bulursa, oraya
otururdu. Arkadaşları arasında otururken ayaklarını uzatmazdı.
Arkadaşları her işini yapmayı kendileri için şeref ve cana minnet
saydıkları halde, bütün islerini kendi görür, ev islerinde hanımlarına
yardim ederdi. Methedilmesini ve aşırı hürmet gösterilmesini istemezdi.
Fakir kimselerle düşüp kalkmaktan, yoksulların, dulların, kimsesizlerin
islerini görmekten zevk alırdı. Bulduğunu yer, bulduğunu giyer, hiç bir
şeyi beğenmemezlik etmezdi. Yiyecek bir şey bulamayınca, aç yattığı da
olurdu.



Bütün islerini tam bir düzen ve nizam içinde yapardı. Namaz ve ibadet
vakitleri, uyku ve istirahat için ayırdığı saatler, misafir ve
ziyaretçilerini kabul edeceği hep belliydi. Vaktini boşa geçirmez, her
ânini faydalı bir isle değerlendirirdi. "İnsanların çoğu, iki nimetin
kıymetini takdirde aldanmışlardır: "Sıhhat ve boş vakit", buyurmuştur.



İnsanı en yakından tanıyan, onun iç yüzünü ve bütün gizli hallerini en
iyi bilen, şüphe yok ki eşidir. Rasûl-i Ekrem (s.a.v.) ilk vahiyden
sonra gördüklerini anlattığı zaman eşi Hz. Hatice:



"Allah'a yemin ederim ki, Cenâb-ı Hak hiç bir vakit seni utandırmaz.
Çünkü sen akrabanı gözetirsin, işini görmekten aciz kimselerin
ağırlıklarını yüklenirsin, fakire verir, kimsenin kazandıramayacağını
kazandırırsın. Müsafiri ağırlarsın, Hak yolunda herkese yardım
edersin..." diyerek O'nun peygamberliğini hemen kabul etmiş, en küçük
tereddüt göstermemiştir.



Çocukluğundan itibaren Medine'de 10 yıl hizmetinde bulunan Hz. Enes:
"Rasûlüllah (s.a.v)'e 10 yıl hizmet ettim. Bir kere bile canı sıkılıp,
öf, niçin böyle yaptın, neden şunu yapmadın, diye beni azarlamadı"
demiştir.



Peygamber Efendimizin bizzat yaşayarak, uygulayarak çizdiği bu ahlaki
tablo, hiç şüphesiz İslâm ahlâki hakkında bir fikir vermektedir.



*Kendisi için istediğini başkası için de istemek, kendisi için arzulamadığını başkaları için de arzulamamak,



*Olduğu gibi görünmek ya da göründüğü gibi olmak,



*Küçüklere sevgi büyüklere saygı,



*Affetmek, hoşgörülü davranmak, başkalarının kusurlarını araştırmamak,



*Öfkeye hakim olmak,



*Sözünde durmak, ahde vefa göstermek,



*Doğruluk ve dürüstlükten zerrece taviz vermemek,



*Güvenilir olmak,



*Kibirden gururdan sakınmak mütevazî olmak,



*Cimrilikten, tamahtan uzak durmak,cömert olmak,



*Her hususta sabırlı olmak,



*Asla adaletten ayrılmamak,



*Maddi ve manevi temizliğe riayet etmek,



*Allah'ın kendisine verdiği sağlığına ve sıhhatine çok dikkat etmek,



*Boş vakitlerini hayırlı işlerde değerlendirmek,



Ve benzeri yüzlerce muazzam ahlâkî prensibe özenle yer veren İslâm
ahlakını her yönüyle tanımak için bu konuyu geniş olarak inceleyen
eserlere müracaat etmek gerekmektedir.