Anasayfa
Bir zamanlar Ayaz adli bir köle varmis. Takdir bu ya, köle bir gün Sultan Mahmud’ un kölesi olmus.
Sultan, köleyi tasidigi asil karakteri sebebiyle çok sevmis.
Derken Sultan’in öylesine itimadini kazanmis ki, bütün sultanligin haznedâri tayin edilmis ve en kiymetli ve zarif mücevherler, taslar ona emanet edilir olmus.
Bu gelismeyi gören saraylilar ise durumdan pek rahatsiz olmuslar. Hasetleri ve kibirleri yüzünden, sözüm ona basit bir köleye böyle bir mevki verilmesini ve kendi rütbelerine çikarilmasini bir türlü hazmedememisler.
Bu duygular içinde, özellikle Sultan yakinlardaysa ondan gün geçtikçe daha çok sikayet etmeye baslamislar ve asil ruhlu kölenin itibarini zedelemek için ellerinden geleni yapmislar.
Bir gün Sultanin huzurunda bir saraylinin digerine söyle dedigi duyulmus: Köle Ayaz’in xxx sik hazineye gittigini biliyor musun? Onun mücevherlerimizi çaldigindan adim gibi eminim. Sultan kulaklarina inanamamis. Isin aslini kendi gözlerimle görmeliyim demis. Duvara küçük bir delik yaptirip, içeride olanlari seyretmeye hazirlanmis. Kölenin sessizce içeri girdigini, kapiyi kapattigini ve sandiga gittigini görmüs.
Orada sakladigi küçük bir bohçaymis bu. Bohçayi öpmüs alnina koymus ve sonra da açmis. Içinden çikan köleyken giydigi yirtik pirtik bir elbise! Aynanin karsisina geçmis.
Kendi kendine, Daha önceleri bu elbiseyi giydigin zamanlar kim oldugunu hatirliyor musun? diye sormus.. Bir Hiçtin sen...
Hepsi hepsi satilacak bir köleydin ve Allah, Sultanin eliyle sana rahmetinden belki de hiç hak etmedigin nimetler lutfetti. Asla nereden geldigini unutma! Çünkü mal mülk insanin hafizasini uçurur, unutuluslara sürükler.
Simdi sen de, nimetçe senden asagi olanlara kibirle bakma ve daima hatirla Ayaz, hatirla! Sandigi kapatmis, kilitlemis ve sessizce kapiya dogru yürümüs.
Hazine dairesinden çikarken birden Sultanla yüz yüze gelmis. Sultan gözlerini Ayazin yüzüne dikmis dururken, yanaklarindan asagi yaslar süzülüyormus ve bogazi öyle dügümlenmis ki, konusmakta güçlük çekmis.
Ve sultan mahmut:Bugüne kadar mücevherlerimin hazinedâriydin, ama simdi... kalbimin hazinedârisin. Bana benim de önünde bir hiç oldugum kendi Sultanimin huzurunda nasil davranmam gerektigi dersini verdin demis.
Sultan, köleyi tasidigi asil karakteri sebebiyle çok sevmis.
Derken Sultan’in öylesine itimadini kazanmis ki, bütün sultanligin haznedâri tayin edilmis ve en kiymetli ve zarif mücevherler, taslar ona emanet edilir olmus.
Bu gelismeyi gören saraylilar ise durumdan pek rahatsiz olmuslar. Hasetleri ve kibirleri yüzünden, sözüm ona basit bir köleye böyle bir mevki verilmesini ve kendi rütbelerine çikarilmasini bir türlü hazmedememisler.
Bu duygular içinde, özellikle Sultan yakinlardaysa ondan gün geçtikçe daha çok sikayet etmeye baslamislar ve asil ruhlu kölenin itibarini zedelemek için ellerinden geleni yapmislar.
Bir gün Sultanin huzurunda bir saraylinin digerine söyle dedigi duyulmus: Köle Ayaz’in xxx sik hazineye gittigini biliyor musun? Onun mücevherlerimizi çaldigindan adim gibi eminim. Sultan kulaklarina inanamamis. Isin aslini kendi gözlerimle görmeliyim demis. Duvara küçük bir delik yaptirip, içeride olanlari seyretmeye hazirlanmis. Kölenin sessizce içeri girdigini, kapiyi kapattigini ve sandiga gittigini görmüs.
Orada sakladigi küçük bir bohçaymis bu. Bohçayi öpmüs alnina koymus ve sonra da açmis. Içinden çikan köleyken giydigi yirtik pirtik bir elbise! Aynanin karsisina geçmis.
Kendi kendine, Daha önceleri bu elbiseyi giydigin zamanlar kim oldugunu hatirliyor musun? diye sormus.. Bir Hiçtin sen...
Hepsi hepsi satilacak bir köleydin ve Allah, Sultanin eliyle sana rahmetinden belki de hiç hak etmedigin nimetler lutfetti. Asla nereden geldigini unutma! Çünkü mal mülk insanin hafizasini uçurur, unutuluslara sürükler.
Simdi sen de, nimetçe senden asagi olanlara kibirle bakma ve daima hatirla Ayaz, hatirla! Sandigi kapatmis, kilitlemis ve sessizce kapiya dogru yürümüs.
Hazine dairesinden çikarken birden Sultanla yüz yüze gelmis. Sultan gözlerini Ayazin yüzüne dikmis dururken, yanaklarindan asagi yaslar süzülüyormus ve bogazi öyle dügümlenmis ki, konusmakta güçlük çekmis.
Ve sultan mahmut:Bugüne kadar mücevherlerimin hazinedâriydin, ama simdi... kalbimin hazinedârisin. Bana benim de önünde bir hiç oldugum kendi Sultanimin huzurunda nasil davranmam gerektigi dersini verdin demis.
