Ben sevdamı vakitsiz gelen ayrılıklara kurban verdim.

[AsiRuH]

Ben sevdamı vakitsiz gelen ayrılıklara kurban verdim.
Yelkensiz gemilerle, dalgalı denizlerde batırdım.
Fırtınalı yağmurlarda, selle verdim kalbimi.
Savruldum rüzgarlarda, Dalından kopmuş yaprak gibi.
Yitirdim sevdamı,
Gece ayazında kayan yıldızlarla.
Yükledim acılarımı,
Kanat çırptım sonsuzluğa.
İlk defa aralığın on ikisinde, kapattım yüreğimi umutlara,
Tanıştım ayrılık acısıyla.
İlk defa, unutmayı öğretim ruhuma,
Beklide sensizliği.
Yalnızlığımı paylaştım, uçsuz bucaksız kumsallarla.
Nefretimi saydım kum taneleri ile,
Sadece nefretimi değil,seni sevdiğim her saniyeyi bile saydım.
Ve, ayazlı bir gecede kopardım seni içimden,
Yüreğimin sızısına ruhumun acısına aldırmadan,
Yıkayıverdim göz yaşlarımla,avucumda senden bana kalanları.
Nedenlerini aradım ayrılığın,geceyi yeni bir güne değiştirirken.
Acılarımı paylaşıyordum,mutluluğa kanat çırpan martılarla.
Özlemini yüklüyordum gemilere, uzak limanlarda boşaltsınlar diye.
Sensizliği yazıyordum kumsala,dalgalar güttürsün diye.
Gökyüzüne kanla yazdım,seni bir zamanlar çok sevmiştim diye.
Söz verdim göz yaşlarıma,seni unutacağım diye.
Ve ben seni şimdi bırakıyorum,senin çoktan bıraktığın yerde…