yine sessiz bir gece söylemek isteyipte söyleyemediklerim

[AsiRuH]

yine sessiz bir gece söylemek isteyipte söyleyemediklerim
dört bir yanım hasretinle simsiyah yokluğun
yanlızlık sessiz bir arkadaş konuşmayı bile unutursun
o kadar acıki artık haykırsamda yine olmaz
gurur ve onurum hadi al beni bu gecede
hasretim artık benden aldıklarına ve verdiklerine
ama artık biliyorum onları umutsuzluğun ötesinde bir yerde
sana inat yaban sevişlerimde bir yerde
iki göz yaşı var şimdi seni öldüreli çok oldu
içimdeki kalp param parça başka limanlarda
yüreğimdeki son kırıntılarıda bıraktım
hayatla barışıyorum artık tutunmak sensiz
artık şeytanıda çağırmıyorum ruhumu satmak için
sadece bedel istiyorum kahpe dünyanın acımsız insanlarından
artık bende öğrendim öğrettiler bana iyi olanların dünyası değil artık
sadece satılıklarım ve işine gelgiği gibi yaşayanların...
ruhumun içindeki zehir akmadan yıkanmayacak bedenim
affetmiyorum asla bir gün bu yalan dünyada bitecek
sen gibi her şey gibi sadece iyi olan her şey kalacak
feryadım her sevda gibi seni sevmekten vazgeçti
bir insan nasıl dağıtırsa bende dağıttım evim bile yok
garibim şimdi bu kışta karın altında donmuş küçük bir kedi
benide alırmı birisi evine yumuşak bir yastık sıcacık bir sevgi
ben ne verebilirdim sadece çırılçıplak bir çığlık
seni sensizde yaşamak artık bu şehirde
suyunu arayan bir çiçek gibi toprakta
toprak bile yangın yeri gözlerin gibi yakıyor
kaderime razıyım artık sen rahat uyu hakkımı helal ettim
yeni aşk yeni sevdalar ziyan ettiğin acıların tadında
neden hep ben neden sevdiklerim yetmedi kahbe dünya aldıkların
vermiyecekmisin artık banada umut sevgi çaresizliğimde