F-tipi Yalnızlıklardayım...

Özlemek; figan düşürmek satırlara, ruhumun en azılı yangınlarında,
Kahır kusmak sayfalarca, üstüme sinen dört duvar yalnızlığıma...

Beklemek; sensizliğin soğuk vardiyalarında, b(r)itimsiz bir umutla, gelişini,
Yaşlardır dile gelen ve yazan, yazılmamış şiirlerin (z)amansız sitemini..

Düşünmek; zifiri gecenin yar(a)ısında, aklımı alan ay ışığı gözlerini,
Sözler yetmez anlatmaya, içim yanarak içine düştüğüm sen(s)sizliği..

Dile(n)mek; şu bedbaht gönlümle varıp huzura, el açmak Rahman’a,
Arşi hıçkırıklara boğarak, senli dualari miraçlamak semaya sonra..

Susmak; en konuşulacak (y)anımla, hüzün mısraları süsler satırlarımı,
Lal olmuş her halim benim. Bu konuşkanlik da ne? Kim sükutuma dadandı?..

Yanmak; lavlar püskürten sensizlikte, yokluğun serilmiş üstüme,
Sen gittin! G(S)özlerim kan çanaği, çiğ düşmüş sanki düşlerime..

Avutmak; ley-li ifadelerle, adına meftun mecnunsu yanlarımı,
“Gelecek”li yalanlarla aldattım, vuslata susamış masalımı..

Ağlamak; çaresizliğime tek care, can alıcı acılara müptelayım,
Herşey sen oldu, olmadığın hayatımda. F-tipi yalnızlıklardayım