Anasayfa
Berra b. Azib
(r.a) şöyle anlatıyor: Hz. Peygamber ile beraber ensardan bir kişinin
cenazesine gittik. Hz. Peygamber onun kabirin üzerine başını önüne
eğerek oturdu. Sonra şöyle buyurdu: "Yarâb! Kabir azabından sana
sığınıyorum." Bu sözün üç defa söyledikten sonra şöyle buyurdu:
"Mü'min bir kimse, ahiret yolunda olduğunda Allah Teâlâ, bir grup melek
gönderir. O meleklerin yüzü geniştir. Onların beraberinde, o mü'minin
güzel kokusu ve kefeni vardır. Melekler oturup beklerler. Ne zaman
mü'minin ruhu çıkarsa yer ile gök arasında ve gökte bulunan her melek
onun üzerine namaz kılar (ve dua eder)ler. Onun için göklerin kapıları
açılır. O kapılardan o mü'minin ruhunun geçmesini istemeyen hiçbir kapı
olmaz. Ruh yükseltilip götürülünce şöyle denir: Ey Rab! Falan kulun
(geldi)."
Buna karşılık Allah Teâlâ şöyle buyurur:
"Onu geri götürün! Ona hazırladığım nimetleri gösterin. Çünkü ben ona
şöyle va'detmiştim: Sizi ondan (topraktan) yarattık. Yine orada
döndürürüz ve sizi bir kez daha ondan çıkarırız." (Taha, 55)
Ebu Hureyre Hz. Peygamberin şöyle buyurduğunu rivayet eder:
"Mü'min sekerata girdiğinde, melekler, ona içinde misk ve reyhan
kırıntıları olan bir ipekli getirirler. Kılın yağdan çekildiği gibi
onun ruhu cesedden çekilir ve onun ruhuna denilir ki: Ey itminana
kavuşan nefis! Rabbinin hükmüne razı ve Rabbin de senden razı olduğu
halde Rabbine dön! Ruhu çıktığında o misk ile reyhanın üzerine konur.
İpekliye sarılır ve ruhu illiyyin'e gönderilir.
Kafir, sekerata düştüğünde melekler onun için ateş közü bulunan siyah
paçavra getirirler. Onun ruhu şiddetli bir çekilişle çekilir ve denilir
ki: Ey habis nefis! Sana kızıldığı halde Allah'ın azabına doğru çık!
Onun ruhu çıkığında o köz üzerine konur. Paçavraya sarılır ve Siccin'e
götürülür."
Muhammed b. Ka'b el-Kurezi şu, ayeti okudu:
"Nihayet onlardan birine ölüm geldiğinde Rabbim beni (dünyaya) geri
çevir ki terk ettiğim dünyadan salih bir amelde bulunayım, der."
(Mü'minun, 99-100)
Ebu Hureyre Hz. Peygamber'in şöyle buyurduğunu rivayet eder:
"Mü'min bir kimse kabrinde iken yemyeşil bir bahçenin içindedir. Onun
için kabir yetmiş zira genişler ve aynı zamanda nurlanır. Hatta dolunay
gibi olur.
Hz. Peygamber "onun içinde dar bir geçim vardır" (Taha, 124) âyetinin
hakkında nazil olduğunu biliyor musunuz? diye sorunca ashab Allah ve
Rasulü daha iyi bilir dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber şöyle dedi:
"Kafir bir kimsenin kabrindeki azabı şudur. Onun üzerine 99 tinnin
musallat kılınır. Tinnin'in ne olunduğunu bilir misiniz? Tinnin yılan
demektir. Bu yılanların her birinin yedi tane başı vardır. Kafiri
sokarlar ve insanların haşre gönderildikleri güne kadar zehirlerini
akıtırlar. (İbn Hibban, İbn Ebi Dünya, Hakim-i Tirmizi, Nevadir'ul-Usul)
(r.a) şöyle anlatıyor: Hz. Peygamber ile beraber ensardan bir kişinin
cenazesine gittik. Hz. Peygamber onun kabirin üzerine başını önüne
eğerek oturdu. Sonra şöyle buyurdu: "Yarâb! Kabir azabından sana
sığınıyorum." Bu sözün üç defa söyledikten sonra şöyle buyurdu:
"Mü'min bir kimse, ahiret yolunda olduğunda Allah Teâlâ, bir grup melek
gönderir. O meleklerin yüzü geniştir. Onların beraberinde, o mü'minin
güzel kokusu ve kefeni vardır. Melekler oturup beklerler. Ne zaman
mü'minin ruhu çıkarsa yer ile gök arasında ve gökte bulunan her melek
onun üzerine namaz kılar (ve dua eder)ler. Onun için göklerin kapıları
açılır. O kapılardan o mü'minin ruhunun geçmesini istemeyen hiçbir kapı
olmaz. Ruh yükseltilip götürülünce şöyle denir: Ey Rab! Falan kulun
(geldi)."
Buna karşılık Allah Teâlâ şöyle buyurur:
"Onu geri götürün! Ona hazırladığım nimetleri gösterin. Çünkü ben ona
şöyle va'detmiştim: Sizi ondan (topraktan) yarattık. Yine orada
döndürürüz ve sizi bir kez daha ondan çıkarırız." (Taha, 55)
Ebu Hureyre Hz. Peygamberin şöyle buyurduğunu rivayet eder:
"Mü'min sekerata girdiğinde, melekler, ona içinde misk ve reyhan
kırıntıları olan bir ipekli getirirler. Kılın yağdan çekildiği gibi
onun ruhu cesedden çekilir ve onun ruhuna denilir ki: Ey itminana
kavuşan nefis! Rabbinin hükmüne razı ve Rabbin de senden razı olduğu
halde Rabbine dön! Ruhu çıktığında o misk ile reyhanın üzerine konur.
İpekliye sarılır ve ruhu illiyyin'e gönderilir.
Kafir, sekerata düştüğünde melekler onun için ateş közü bulunan siyah
paçavra getirirler. Onun ruhu şiddetli bir çekilişle çekilir ve denilir
ki: Ey habis nefis! Sana kızıldığı halde Allah'ın azabına doğru çık!
Onun ruhu çıkığında o köz üzerine konur. Paçavraya sarılır ve Siccin'e
götürülür."
Muhammed b. Ka'b el-Kurezi şu, ayeti okudu:
"Nihayet onlardan birine ölüm geldiğinde Rabbim beni (dünyaya) geri
çevir ki terk ettiğim dünyadan salih bir amelde bulunayım, der."
(Mü'minun, 99-100)
Ebu Hureyre Hz. Peygamber'in şöyle buyurduğunu rivayet eder:
"Mü'min bir kimse kabrinde iken yemyeşil bir bahçenin içindedir. Onun
için kabir yetmiş zira genişler ve aynı zamanda nurlanır. Hatta dolunay
gibi olur.
Hz. Peygamber "onun içinde dar bir geçim vardır" (Taha, 124) âyetinin
hakkında nazil olduğunu biliyor musunuz? diye sorunca ashab Allah ve
Rasulü daha iyi bilir dediler. Bunun üzerine Hz. Peygamber şöyle dedi:
"Kafir bir kimsenin kabrindeki azabı şudur. Onun üzerine 99 tinnin
musallat kılınır. Tinnin'in ne olunduğunu bilir misiniz? Tinnin yılan
demektir. Bu yılanların her birinin yedi tane başı vardır. Kafiri
sokarlar ve insanların haşre gönderildikleri güne kadar zehirlerini
akıtırlar. (İbn Hibban, İbn Ebi Dünya, Hakim-i Tirmizi, Nevadir'ul-Usul)
