Olbers Paradoksu

[AsiRuH]

Olbers Paradoksu, Alman filozof Heinrich Olbers'in 1823 yılında kaleme
aldığı makalesinde öne sürülen tezdir. Olbers bu makalesinde, sonsuz
statik bir evrende her çizgisel bakış doğrultusunun eninde sonunda bir
yıldızın yüzeyinde sonlanacağını çıkarsamaktadır. Ohalde sonsuz statik
bir evren varsayımıyla gece gökyüzüne bakan herhangi bir gözlemci,
gökyüzündeki her noktayı bir yıldız kadar parlak görmek zorundadır. Ama
gerçekte böyle değildir. Olbers bu paradoksal durumun, sonsuz statik
bir evren varsayımından kaynaklandığını, bu varsayımın hatalı bir
varsayım olduğunu ileri sürmüştür.

Bu paradoksun bir çıkışı olarak uzak yıldızlardan gelen ışığın,
evrendeki toz halindeki madde tarafından soğurulduğunu, gözlemciye
ulaşamadığını öne sürmek olabilir. Oysa Olbers, sonsuzdan beri varolan
bir evren varsayımında bu maddenin de giderek ısınacağını ve bir yıldız
yüzeyi gibi ışıldayacağını ileri sürmektedir. Demek ki evren, sonsuzdan
beri var değildir.

Evren, sonlu bir geçmişte varolmuş olmalıdır. Böylece uzak yıldızların
ışıkları bize henüz ulaşmamıştır ve aradaki madde henüz yıldız kadar
ışık saçacak ölçüde ısınmamıştır.