"onlar ki namazlarinda derin saygi (husu ) icindediler."
(Mü`minun suresi,2)

Kuran`da da gercekten kurtulusa erecek müminlerin özellikleri arasinda "onlarin namazlarinda derin saygi icerisinde bulundugu" da sayilmistir.
türkce`ye "derin saygi seklinde aktardigimiz kavram, ayette "husu" kelimesiyle ifade edilmistir.
husu, Yaratana duyulan baglilik ve sayginin ifadesi olarak basta namaz olmak üzere ibadetleri eda ederken sükunet ve tevazu icinde bulunmaktir.
husu denince akla ilk gelen namazdir.
zira namaz, gerek icerik gerek sekil acisindan kullugun derinden yasanmasina ve davranislarla ifade edilmesine en uygun ibadettir.
bu sebeple namazin özü husu ve ihlastir.
namaz kilarken bütün samimiyetle Allah`a yönelmek her türlü dünyaevi düsünceden uzaklasmaya calismak, gereksiz davranislarda bulunmamak gerekir.
bunun incindir ki, Peygamberimiz, namazda ilahi rizaya nail olabilmek icin namazin husuunu zedeleyecek düsünce ve davranislardan kacinilmasini istemistir (Ebu Davud, Salat, 165).
örnegin kisilerin, namaz vaktinin cikmasi söz konusu olmadigi halde sIkisIkken (Müslim,Mesacid,67) veya yemek hazirken namaza durmamalarinin (Buhari,Ezan,42) uygun görülmemesi namazin husuunun zedelenmesi hedefine yönelik bir tütumdur.
Kuran`da Mü`minun suresinin basinda yer alan bu ayetten sonra kurtulusa erecek müminlerin faydasiz islerden ve bos sözlerden yüz cevirmeleri, zekati vermeleri, namuslarini korumalari....gibi diger özelliklerinden de bahsetmektedir.
namazi husu icinde eda etmenin bütün bu özelliklerin basinda zikredilmesi husuunun önemini ortaya koymaktadir...